Tuesday, August 5, 2014

අහසේ ඇදි සිත්තම 1

කුක්කු කූ කූ

කුකුළා හඩතලන්නේ තවත් උදෑසනක් පිළිබද දීම ආරංචිය දීම ගැන ආඩම්බරයෙන් මෙනි.එහෙත් ඇදේ ඒ මේ අත පෙරලෙමින් සිටි ප්‍රේමලතාට අලුත් දවසක් යනු අලුත් ප්‍රශ්න ගොඩකි.මේ ප්‍රශ්නවලින් කවදා ගොඩ එන්නට ලැබේදැයි සිතා ගන්නටවත් බැරිය.එහෙත් තව දුරටත් නිදාගෙන ඉන්නට බැරිය.සුසුමක් හෙළු ප්‍රේමලතා අදෙන් පැන කුස්සිය දෙසට ගියාය.

වින්සන් කොහෙදැයි ඒ මේ අත බැලුවත් සොයාගන්නට බැරි විය.මූ පාන්දරම බයිසිකලය ගෙන කොහේ හෝ ගොසිනි.වින්සන්ගේ වැඩ ගැන මතක් වෙන විට හිනහත් යයි.වින්සන් එක්ක මුලින්ම කතාබහ කළදා සිට මේ වෙනකම් ඔහුගේ ගති සිරිත් පොඩ්ඩක්වත් වෙනස්වී නැත.බලු වලිගෙ ඇදේ උණපුරුකෙ දැම්මත් අරින්න බෑ කීවා සේ වින්සන් ද එදා වගේමය.

වින්සන් මේසන් වැඩවලට අත් උදව් දෙන්නට ආ කොලුවෙකි.කවදාවත් කෙල්ලෙක් යාළුකරගන්නට බැරි තරමේ බූරුවෙකි.ප්‍රේමලතා පසුපස කොල්ලන් ආවේ පෙරෙහැරේය.එහෙත් ඒ කිසිවෙකුට ප්‍රේමලතා එක්ක යාළුවෙන්නට බැරි විය.එම කිරුළ ජයගත්තේ වින්සන්ය.ඒකත් අරුමපුදුමයකි.
එහි සියළුම ගෞරවය හිමිවිය යුත්තේ ඉස්කොලෙ හාමිනේ කෙනෙකුටය.ඇය ප්‍රේමලතාගේ නම කියා විහිළු කරමින් හක හක ගා සිනාසුනේය.මුලින් මුලින් වින්සන් මේ සෙල්ලමට බිය විය.එහෙත් වින්සන්ව ප්‍රේමලතාගේ ඇගට තල්ලුකරමින් ඉස්කෝලෙ හාමිනේ මේ කපුකම කළේ එය තමනට පැවරුන යුතුකමක් මෙනි.

වින්සන් කියන්නෙ කොල්ලො ටිකක් විතර සෙල්ලමට ගත් චරිතයකි.කොල්ලො කියන ඕන එකක් කිසිම වගවිභාගයක් නැතිව වින්සන් කරයි.
ප්‍රේමලතාට මොකක්ද කියන්න ආ විට ප්‍රේමලතා හොඳ ගුටියක් දුන්නේය.වින්සන් ගුටි කාගෙන දුවනු දුටු කොල්ලෝ හූ කියන්නට විය.

ඕක රස්සාවත් දාල යනව.මේ ලැජ්ජාවට හැමෝම කීහ.සිදුවුනේ අරුම පුදුම දෙයකි.වින්සන් මේක උපද්ද උපද්දවමින් මහත් ආඩම්බරයෙන් හැම තැනම කියන්නට විය.

ප්‍රේමලතාගෙ අම්ම පොල් ලී වගයක් පලවගන්න කවුරු හරි හොයමින් සිටි විටක එම ආරංචිය වින්සන්ට ලැබී හැරෙන තැපෑලෙන් ප්‍රේමලතාලගෙ ගෙදර ආවේය.මේ කාලයේත් ප්‍රේමලතා පසුපස කොල්ලො පෙරහර තිබුනත් ඒ එකෙක්වත් වින්සන්ගෙන් තමන්ට තර්ජනයක් ඇතැයි සිතුවේ නැත.වින්සන් ප්‍රේමලතාලගෙ ගෙදර යනවාට උන් කැමතිවුනේ වින්සන් අතේ සෙනෙහෙ කොල යවන්නට හැකි නිසාය.

වින්සන් යනු ගජ ඉලන්දාරිය කාලෙ වුනත් කවුරුහරි ගහන්නට ආවොත් ඇද යට රිංගන ජාතියෙ එකෙකි.වින්සන් ප්‍රේමලතාලගෙ ගෙදර වාල්වැඩ කළේ හිතේ සතුටිනි.ප්‍රේමලතාගෙ අම්මා ට වින්සන් හොඳට හිතේ අල්ලලා ගියේය.වින්සන් ගෙදර නොකරන වැඩක් නැත.බැන්නත් ගොනා වගෙ කරබාගනී.


එක දවසක් වින්සන් හොරකමකට මාට්ටු විය.හොරේ අල්ලන්නට ප්‍රේමලතාලගෙ තාත්ත රෑ දෙකතුනක් රැක සිටියේය.එදා හොරා කරමුලින් හසුවිය.දෙයියනේ මේ වින්සන් කොළුවාය.ප්‍රේමලතාගෙ තාත්තගෙන් ගුටි පූජාවක් ලැබුනි.වින්සන් එක ගුටියෙන්ම කරකැවී වැටුනේය.ප්‍රේමලතාගෙ තාත්ත පයින් පාරක් ගසා දුවපිය හු*** කියා ගෙට ගියත් ප්‍රේමලතාගෙ අම්මා රීප්පයක් ගෙන බිම වැටී සිටි වින්සන්ට හොඳටම ගැහුවාය.මේක දැක ප්‍රේමලතාට හිනාය.එදායින් පසු වින්සන්ට ප්‍රේමලතාලගෙ ගෙදර අරහංය.

ප්‍රේමලතාලගෙ ගෙදට එන්නෙ නැතිව වින්සන්ට ඉන්නට බැරිය.ප්‍රේමලතාලගෙ අම්මා පාරෙන් හමුවී දනගහලම වැද කන්නලවු කළේ සමාව ඉල්ලමිනි.ටික දොහකින් කුලීවැඩකට කොල්ලෙක් හොයමින් සිටි ආරංචියකට වින්සව් ආවේය.වින්සන් ගෙන් නිකම් වැඩ ගන්න එක ප්‍රේමලතාලටම මහ කරදරයක් වී තිබුනි.
නැන්දලගෙ හිත හොඳයිනෙ.මට ඉතින් කන්ඩ ටිකක් තිබුනම මොකෝ.
අනික මට ඕන වෙලාවක බත්බෙදාගෙන කන්ඩ පුළුවන් එකම ගෙදරනෙ.නැන්ද ගැහුවත් මං බය නෑ මම එනව කියා තොදොල් විය.ප්‍රේමලතාලගෙ අම්මා සිනහසුනාය.

වින්සන් ප්‍රේමලතාලගෙ ගෙදර අන්තිම දාසයා වුනේ මෙසේය.වින්සන් දනගහල වදින්නෙ ප්‍රේමලතාලගෙ අම්මට තාත්තට පමනක් නොවේ.ප්‍රේමලතාටත් වඳියි.තමන් පස්සෙන් එන කපටි හැන්ඩි කොල්ලන්ට වඩා ප්‍රේමලතාට වින්සන් ගැන ආදරයක් ඇතිවුනේ ඇයටත් නොදැනීය.

ප්‍රේමලතා දිනම් මේ අවංක අහිංසකයාට තම අදහස කෙළින්ම නොකියා වටෙන් ගොඩෙන් කීවේය.

ඉබ්බා දියට දමන විට ඇන්නෑවේ කීවාලු.

මේ වනවිට ප්‍රේමලතාලගෙ ගෙදර අයත් වින්සන් ගැන පැහැදී සිටියහ.අනේ හොඳ කොල්ල කියාගත් ගමන්මය.

ප්‍රේමලතා මේ හොඳ කොල්ල සමඟ පැනල ගියේ ගමේම කොල්ලන්ගෙ ඇස් උඩ ඉන්දවමිනි.

ප්‍රේමලතා සිතුවිලි සාගරයේ ගිලී සිටින විට ඈතින් එන වින්සන් දුටුවේය.

වින්සන් එනතුරු ගේ ඇතුලට ගිය ලතා ඔහු බයිසිකලය නතරකරන හඩ ඇසී එන බව ඔහුට අඟවමින් එළියට ගියාය.

"ආ මේ ඔයානෙ කොහෙද ගියෙ "ප්‍රේමලතා ඇසුවාය.

හන්දිය පැත්තට ගියා කියාගෙන් වින්සන් කමිසය ගලවා පුටුවක් උඩ දැමුවේය.

ගඩොල් කපන්න යන්න ඉන්නෙ .ටික දවසක් ඉන්න වෙනව ඒකයි ප්‍රශ්නෙ.ඒත් ඉතින් ගෙදර ඉදන් මොනව කරන්නද කියාගෙන වින්සන් ගේ ඇතුලට ගියේය.

මට හිතෙනව මෙහෙම බිත්තර කන්ඩ කුකුල්ලු දෙතුන් දෙනෙක් හදනවට වැඩිය පොඩියට කුකුල් කොටුවක් දාන්න.ඒ එක්ක ඌරෙක් දෙන්නෙක් හදන්න ප්‍රේමලතා කීවාය.

ඔයාගෙ කැමැත්තක් වින්සන් උත්තර දුන්නේය.

"ආ අර මාලනී නෝනත් කුකුල්ලු හදන කතාවක් කිව්ව.ණය ගන්න තැන් එහෙම තියනවලු "වින්සන් කීවේය.

"අනේ එහෙනම් හොයල බලන්නකො නෑ නෑ මංම මාලනී නෝන හම්බවෙන්නම් "යි කී ප්‍රේමලතා ට ඇතිවුනේ සතුටකි.ණය දෙන තැන් තියනවානම් මොනව කරන්න බැරිද ඇය තමන්ටම කියා ගත්තාය.

ප්‍රේමලතා මාලනී හම්බවෙන්නෙ ගියා.එයා බොහොම ආදරෙන් ප්‍රේමලතා පිළිඅරන් උපදෙස් දුන්න.ඌරු පැටවු දෙන්නෙකුත් හොයල දෙන්නම් කිව්ව.


ඒ පැත්තෙ කුඩුකාරයො වැහි වැහැලා.රෙද්දක් වැලේ වනන්න බෑ.ලිදේ පනිට්ටුව තියා ගන්න බෑ.මේකට හොදම විසදුම තමයි බල්ලෙක් හදන එක.මාලනී අක්කා බලු පැටවු දෙන්නෙක් ගෙනාවා කියලා අහලා තිබුන නිසා එකෙක් ඉල්ලා ගන්න හරිකොහෙන්ද ගෙනාවෙ කියලා අහගන්න හරි මාලනී ගෙ දිහා ගියා.


ප්‍රේමලතා යනකොට මාලනී හිටියෙ මිදුල අතුගාමින්

මාලනීලගෙ ගෙදර හිටිය ලොකු බල්ලෙකුයි පොඩි බලු පැටවු දෙන්නෙකුයි.උන් ගම් බල්ලො වුනාට ලස්සනයි ප්‍රේමලාතාව දැක්ක ලොකු බල්ල
 ප්‍රේමලතාට බුරාගෙන ආව.

බුරාගෙන එනකොට ප්‍රේමලතා ඇහුව මේ ඔයාගෙ බල්ලද කියල.

ඔවු බන් මාලනී ඕනවට එපාවට කිව්වා.

ඒකට අපේ එකා.ඒක කාපු හැටියෙ දඩාවතේ යනවා.කන්ඩ විතරයි ගෙදර එන්නෙ මාලනී කිව්වා.ඌ කප්පදු කරල නෑ ඉතින් හැම තැනම ඇවිදිනවා.

උඹත් හදපන්කො  තව බල්ලෙක්.උබ බල්ලෙක් හදනවනම් මම හොයල දෙන්නම් හොදට හදපන් බේත් විදල කප්පදු කරල එහෙම මාලනී කිව්වා.


ප්‍රේමලතා ඇහුව  ඈ බන් මාලනී අක්කෙ මටත් බල්ලෙක් හදන්න ඕනැ .ප්‍රේමලතා කිව්වා
හැබැයි කප්පදු කරන්න ඕනැ.

ඔවු බන් 
කප්පදු කරන්න ඕනැ කප්පදු කරන්නෙ නැතිව ගස් දෙකක බැදලා තිබ්බත් ලෙහෙපු හැටියෙ දඩාවතේ යනවා.අර එක්කෙනා කප්පදු කරලා නිසා අල්ලපු වත්තටවත් යන්නෙ නෑ.කියල ලොකු බල්ලව පෙන්නුවා.


ප්‍රේමලතාට මේ ගැන ඇතිවුනේ උනන්දුවක්.ඌරු පැටවු කප්පදු  කරපුවම මහත් වෙනවාකියලා  අහලා තිබුනත් ඒ ගැන හරියට  දැනගන තිබුනෙ නෑ.ඈ අක්කෙ  කොහොමද ඔය වැඩේකරන්නෙ ප්‍රේමලතා ඇහුවා.


ඕකට සමහරු පසුවෛද්දෙට යනවා.ඒ මගුල් ඕනෙ නෑ බන්

කප්පදු කරන ගෑනු ඉන්නවා.අපේ එකා කප්පදු කෙරුවෙ පහලගංගොඩේ ලිලීනෝනා.කප්පදුකිරිල්ලෙ අත්වාසිය තියනවා.ලිලීනෝනග කප්පදුකිරිලි හොදයි.ලිලීනෝන කප්පදු කරපුබල්ලො ලස්සනට  මහතට හැදෙනවා.මාලනී කිවුවා.

ලිලිනෝන මම අහල තියෙනව.අර රිද්දිරිගු මහත්තයලගෙ කුකුල් කොටුවෙ වැඩ කරන ගෑනි නේද ?


අන්න හරි බන්.ඒ ගෑනිට කිව්වහම කප්පදු කරල දෙනව.පසුවයිද්දෙනුත් කරගත්තැහැකි.ඒකෙ මිනිහත් කරනව.හැබැයි ඊට වඩා හොඳට ලිලිනෝන කරනව.මාලිනී කිව්වා


ලිලීනෝනා මම දන්නවා දැනගත්ත එකත් හොදයි.මමත් බල්ලෙක් හදනවා ලිලීනෝනා ට කියලා වැඩේ කරගන්න පුලුවන්නෙ  ප්‍රේමලතා කිවුවා.


ඒක නොවෙයි මට එකෙක් දෙන්න බැරිද බන් ප්‍රේමලතා ඇහුවා .


මෙවුන්නම් දෙන්න බෑ මමපස්සෙ උබට එකෙක් හොයලා දෙන්නම්.ඒක නොවෙයි ලිලී නෝන ලබන සෙනසුරාද අපේ දිහා එනවා මේ බලු පැටවුන්ට පොඩි දඩුවමක් දෙන්න මාලනී හිනාවෙලා කිව්වා.


මමත් නොවැරදීම එදාට එනවා මටත් ඕනැ ඔය දඩුවම බලා ගන්න ප්‍රේමලතා කිවුවා.





සෙනසුරාද ප්‍රේමලතා මාලනීලගෙ ගෙදර ගියෙ බලු පැටවු කප්පදු කරන හැටි බලන්නයි. රුද්‍රිගු මහත්තයලගෙ කුකුල් කොටුවෙ දවස් කුලියට වැඩ කරන ලිලිනෝන මේ වගෙ වැඩ කරනව කියල අහල ප්‍රේමලතාට පුදුම හිතුන.

ලිලිනෝන කියන්නෙ ප්‍රේමලතා වගෙ ගෑනියෙක් නොවෙයි.පාරෙ යනකොටත් බිම බලාගෙන යන තැන්පත් කෙනෙක්.

මාලනීලගෙ ගෙදර යනකොට මාලනියි එයාගෙ මහත්තයයි ගෙදර හිටිය.මහත්තය ඉස්තෝප්පුවෙ පත්තරයක් බල බල හිටියෙ.ප්‍රේමලතා කුස්සිය පැත්තට යන්න හදනකොටම මහත්තය

"ආ නංගි මෙහෙන් එන්න " කියල කිව්ව.


ප්‍රේමලතා හැරිල ආපහු ඇවිත් ඉස්තෝප්පුවට අඩිය තිබ්බ.


කෝ මහත්තය මාලනී අක්ක කියල ප්‍රේමලතා ඇහුව.ප්‍රේමලතා මාලනීට අක්ක කිව්වට එයාගෙ මහත්තයට අයියෙ කිව්වෙ නෑ.ඒකට එයාගෙ දිව නැමුනෙ නෑ.වැඩි කතා බහට එන්නෙත් නැති නිසා වෙන්න ඇති.මාලනීගෙ මහත්තය ආන්ඩුවෙ රස්සාවක් කෙරුවෙ.
පොඩ්ඩක් ඉන්න නංගි.මාලනී පිටිපස්සෙ පැත්තෙ  පොඩි වැඩක් .ඉදගෙන ඉන්නකො කියල කිව්ව.

මොකක්ද වැඩේ කියල ඇහුවම මාලනීගෙ මහත්තය හිනා වුනා.ප්‍රේමලතාට හෙන තරහ.මෙතන ඉදගෙන ඉන්නයැ තකහනියක්ම ආවෙ.මොනව කරන්නද කියල සුසුමක් පිට කලා.


මේ කාලකන්නිය අද මෙතන හිටපු හැටි කියල හිතුන.සෙනසුරාදට මෙයා ගෙදර ඉන්නවමයි.


ප්‍රේමලතාට මාර ප්‍රශ්නෙ.බලෙන් ගේ ඇතුලෙන් යන්නත් බෑ.මේක බලන්න කුතුහලෙන් ඉන්නව කියන්නත් මහ මොකද වගෙ.දැනටමත් වැඩේ කරලද කියලත් හිතුන.වෙන්න බෑ හුඟක්ම උදේනෙ ආවෙ.උයන්නෙත් නැතිව ආවෙ.


එතකොට තමයි මාලනීලගෙ අම්ම ගේ ඇතුලෙ ඉදන් ආවෙ.ඇවිත් ප්‍රේමලතා එක්ක හිනා වුනා.

මාලනීගෙ මහත්තය පත්තරේ බල බලම හිටිය.මාලනීගෙ අම්ම ප්‍රේමලතා එක්ක කතාවට වැටුන.

ඔහොම කතා කර කර ඉන්නකොට තමයි බල්ලෙක් කෑ ගහනව ඇහුනෙ.වැඩේ කරනව ඇති ප්‍රේමලතාට හිතුන.
අර බල්ලෙකුට ගහනව වගෙ ඇහෙනව නේද කියල ප්‍රේමලතා කිව්ව.
ඒකට මාලනීලගෙ අම්මට හිනා ගියා.ගහනව නොවෙයි අපේ ගෙදර බල්ල අද කප්පදු කරනව මාලනීලගෙ අම්ම කිව්ව.

"නෑ ඒ නිකම් මහ බල්ලට මාල පාරක් ගහන්න ඇති.තව ලිලිනෝන ආවෙ නෑනෙ "කියල මාලනීගෙ මහත්තය කිව්ව.


"මාලනී බලුපැටවු දෙන්නෙක් හදනව.උන්ව කප්පදු කරල දාන්න කියල ලේස්තිය. " 

මාලනීගෙ මහත්තය එහෙම කිව්වත් පත්තරෙන් ඇහැ අහකට ගත්තෙ නෑ.

බලු කතාව ඇදුන එක්ක ගැන ප්‍රේමලතාට සතුටුයි.ඒ වගේම තවම වැඩේ පටන් අරගෙනත් නෑ.මාලනීලගෙ අම්ම මේව දන්නෙ නෑ.අද මෙහෙම දෙයක් ගෙදර වෙනව කියල ඇහෙන්න ඇති.


මාලනී තවම ඉස්සරහට ආවෙ නැති එක ගැන ප්‍රේමලතාට තරහයි.කතා කරන සද්දෙ ඇහිල වත් ආවෙ නැත්තෙ උයනව ඇති කියල හිතුව.


"ආ ලතා ඔයා ආවද  " කියාගෙන මාලනී ඉස්සරහට ආවෙ ඔන්න ඔය වෙලාවෙ.

ප්‍රේමලතා හිනා වුනා.අම්ම ගේ ඇතුලට ගියා.

මාලනියි එයාගෙ මහත්තයයි එක්ක කතා කරකර ඉන්නකොට තමයි කවුද එනව වගෙ ඡායාවක් දැක්කෙ.


මාලනීගෙ මහත්තය කිව්ව අන්න අරය ආව කියල.ප්‍රේමලතා හැරිල බැලුව.ලිලී නෝන ඇවිත්.මීට ඉස්සර පාරෙ මූනට හම්බවුනත් දෙන්න හිනාවෙලා මිස කතා බහ කරල නෑ.ලිලිනෝන  ඇවිත් හිටියෙ රෙද්ද හැට්ටෙ ඇදල.එයා කොයි දීපන්කරේ යන්නෙත් එහෙම තමයි.
  
එහෙනම් ඔයා ඒ වැඩේ කරන්නකො.එතකන් මම ලතා නංගිත් එක්ක කතා කර කර ඉන්නම් කියල මාලනීගෙ මහත්තය කිව්ව.

"නෑ අනේ ලතා හිටියට කමක් නෑ ආයෙ " කියල කියපු මාලනී එන්න ලතා කියල අඩගැහුව.ප්‍රේමලතා මාලනී පිටිපස්සෙ එළියට ඇවිත් කුස්සිය පැත්තට ගියා.ලිලිනෝනත් ඒ දෙන්න එක්කම ගේ පිටිපස්සට ආව.

ආ ලිලී අක්කෙ උබ එනකම් මේ බලු පැටවු දෙන්න මග බල බල හිටියෙ කියලා මාලනී හිනා වුනා.ලිලිනෝන මොකුත්ම කිව්වෙ නෑ.


බලු පැටවු දෙන්නෙක් දරමඩුව පිටුපස  ඉන්නව ප්‍රේමලතා දැක්ක.මහ බල්ලත් ඉව කර කර එහෙ මෙහෙ ඇවිද ඇවිද හිටිය.

ලිලිනෝන කොටයක් උඩ ඉදගත්ත. බුලත් විටක් හෙන නැද්ද නෝනෙ කියල ලිලිනෝන ඇහුව .මාලනී බුලත් පෙට්ටිය ගෙනත් දුන්න.ලිලිනෝන බුලත් විටක් හෙම ඒදල කන්න පටන් ගත්ත.

කෝ බලු පැටවු. බලමු  කියල ලිලිනෝන නැගිට්ටෙ අත පිහ දාගෙනමයි.

තුන් දෙනාම දරමඩුව පිටිපස්සට ගියා.බලු පැටවු දෙන්න එකම බැල්ලියෙකුගෙ නොවෙයි.එකෙක් ලොකුයි අනික පොඩියි.

"මොකද මේ බලු පැටවු තෝන්තු වෙලා වාගෙ "ප්‍රේමලතා ඇහුව.

"උන් ලැජ්ජාවෙ "මාලනී කිවුවා.මාලනී විහිලුකාරි.මොනවහරි කියල ඉස්සරවෙලාම හිනාවෙන්නෙ එයා.

"ඇයි ඒ" ලිලී නෝනා ඇහුවා."උන්ගෙ චූ පැට්ටො ලිලීනෝන දකියි කියලා "ප්‍රේමලතා කිවුවා.      ඒ කතාවට හැමෝටම හිනා.

"හා මං අහක බලාගෙන වැඩේ කරන්නම්කො" ලිලිනෝන කිව්වෙ හිනාවෙවී.

"ඕක බල්ලන්ට කරන්නම ඕනද අනේ  "ප්‍රේමලතා ඇහුව.ඒකට උත්තර දුන්නෙ ලිලිනෝන.


"බල්ලෙක් හදනවනම් කප්පදු කරන්නම ඕනැ "ලිලී නෝන කිව්වා.

"කප්පදු කරපුවම පිස්සු බලු ලෙඩේ හැදෙන්නෙත් නෑ අනික ගෙවල්වල හදන කප්පදු බල්ලො බලු වෑන් එකෙන් අල්ලන්නෙත් නෑ" ලිලී නෝන කිව්වා.


"කප්පදු කරන්න හොදම වයස මොකක්ද? "ප්‍රේමලතා ඇහුවා.

"හුගක්ම පොඩිකාලෙ හොදත් නෑ .ලොකු වුනාම හොදත් නෑ තුවාලෙ ලොකුවෙන නිසා.මේ ගොල්ලො ඉන්නෙ කප්පදු කරන වයසෙ තමයි." ලිලී නෝන කිව්වා.


බල්ලො දෙන්න දිහා බලන කොට දෙන්න එක අම්මගෙ නොවෙයි කියල ඕන කෙනෙකුට තේරෙනව.එක බල්ලෙක් මහතයි .අනික ටිකක් කෙට්ටුයි.

"මූ නම් ලස්සනයි අරය තමයි හැදෙන්නෙ නැත්තෙ " මාලනී  ලස්සනට හිටපු පැටිය දිහාවට අත දික්කරල කිව්ව.


"ඌ කප්පදු කරපු හැටියෙ මහත් වෙනව."ලිලීනෝන කිව්ව.

 පැටියෙක්නැගිටල යන්න හැදුව."බලු පැටිය ගමනක් යන්න වගෙ යන්නෙ .පටන් ගමු නේද "ලිලිනෝන ඇහුව.


කට්ටියටම හිනා ඒ කතාවට.


මාලනී බල්ලො දෙන්නව අල්ල ගත්ත. උන්ගෙ ඔලුව අතගාලාකිව්වා දැන් ඉතිං ගර්ල් ෆ්‍රෙන්ඩ්ල හම්බවෙන යන්න වෙන්නෙ නෑ කියලා.එහෙම කියල හිනා වුනා.

කකුල් හතර බදින්න නැත්නම් අල්ලගෙන ඉන්න ලිලිනෝන කිව්ව.


මාලනීගෙ මහත්තයත් එතනට ආව.අනේ ලනුවක් ගේන්නකො කියල මාලනී කිව්ව.මාලනීගෙ මහත්තය ලනුවක් ගෙනාව.මාලනී එක පැටියෙකුගෙ  කකුල්  ලනුවෙන් බැන්ද.දැන් ඌට යන්න බෑ.ඌ වැටුනා.මාලනීගෙ මහත්තය අනිකගෙ  කකුල්  බැන්ද.ඊට පස්සෙ දෙන්නවම කනු දෙකක ගැට ගැහුව.


අළු ටිකක් ගේන්න ලිලිනෝන මාලනීට කිව්ව.මාලනී අළුගේන්න කුස්සියට යනකොට ලිලිනෝන ගෙදරින් අරන් ආපු බ්ලේඩ් තලයක් අතට ගත්ත.


ඔයා බ්ලේඩ් තලයක් ගෙදරින්ම ගෙනාවද කියල ප්‍රේමලතා ඇහුව.


ඔවු සමහර ගෙවල් වල බල්ලො කප්පදු කරන්න ගිහාම බ්ලේඩ්තලයක් හොයාගන්න බෑ.වැඩේ කරන්න බැරුව යනව.ඒ නිසා මම ගෙදරින්ම බ්ලේඩ් තලයක් ගේනව කියල ලිලිනෝන කිව්ව.


මාලනී අලු ටිකක් ගෙනාව.කට්ටිය වට වුනා.ලිලිනෝන බ්ලේඩ් තලය අරගෙන බලුපැටිය ඉස්සරහින් ඉදගත්ත.


එතකොටම බලුපැටියට චූ ගියා.


බයට වෙන්න ඇති මාලනී කිව්ව.මනුස්ස වාසෙ ( මනුස්සයො වටවෙලා කියන එක ) හින්ද මාලනී කිව්ව.


ලිලිනෝන බලුපැටියගෙ ඇට දෙක අල්ලගෙන බ්ලේඩ් තලයෙන් පුංචියට කැපුව.කපල ඇට බ්ලේඩ් එකෙන්ම අයින් කරල දැම්ම.බලුපැටිය යටි ගිරියෙන් කෑගහනව.ප්‍රේමලතාටත් පුදුමයි මේක ශල්‍යකර්මයක් වගෙ නිසා.ලිලිනෝන වගෙ කෙනෙක් කොහොම මේක කරනවද කියල හිතුන.ප්‍රේමලතාට ලිලිනෝන ගැන ඇතිවුනේ ගෞරවයක්.


ඔය විදියට ලිලීනෝනා බ්ලේඩ් තලයකින් බල්ලො දෙන්නම කප්පදු කලා.


කප්පදු කෙරුවට පස්සෙ බල්ලො  උඩුබැලි අතට පෙරලිලා ටික වෙලාවක් කෑ ගැහුවා එච්චරයි .ගේ වටේ දිව්ව.කප්පදු කරපුවම අමාරුයි තමයි.ලිලිනෝන කිව්ව.

.මේක මෙච්චර ලේසියි කියලා ප්‍රේමලතත් හිතුවෙ නෑ.මම එන ගමනුත් බල්ලෙක් කප්පදු කරගන ආවෙ ලිලී නෝන කිව්වා.ඒ කොහෙද මාලනී ඇහුවා.උණ පදුර ලග ගෙදර බල්ල කප්පදු කෙරුවා.ඌ දඩාවතේ යන්න පටන් අරගෙන තිබුනෙ මට එන්ඩ කියලා තිබ්බට වැඩ නිසා බැරිවුනා.අද මෙහෙ එන ගමන් ඌවත් කප්පදු කරල දැම්මා ලිලී නෝනා කිව්වා.


ලිලී නෝන නැත්නම් බල්ලෙක් කප්පදු කරගන්න කෙනෙක් නෑ කියලා ප්‍රේමලතා ගෙදර එන්න ලැහැස්ති වුනත් යටි සිතේ තිබුනෙ මේ සාස්තරේ තමනුත් ඉගෙන ගන්න ඕනැ කියලයි.

ප්‍රේමලතා මේ අදහස එළියට දැම්ම හිනා වෙවී.ලිලිනෝන බුලත් කෙළ පාරක් ගහල එහෙම අතිනුත් සන් කරල "හා හා එපා එපා කිව්ව.ඒව එහෙම කරන්න බෑ නෝනෙ" ලිලිනෝන කිව්ව.


මාලනීලගෙ ගෙදර වගේම හුගක් ගෙවල් වල බල්ලො වගේම ඌරු පැටවු කප්පදු කලෙත් ලිලිනෝන.එයා ඒ වැඩේට දක්ෂයි කියල කවුරුත් කිව්ව.


බලු පැටවු දෙන්න කප්පදු කෙරුවට පස්සෙ ලිලිනෝන එක්ක කතාවට වැටුන.

එදා තමයි ප්‍රේමලතා ලිලිනෝනව අදුන ගත්තෙ.

කප්පදු කරන්න දැන සිටියෙ ලිලිනෝන විතරක් නොවෙයි.ඌරු කොටු කරන හුගක් දෙනෙක් දැන සිටිය.ගෙවල් ගානෙ ගිහින් සත්තු කප්පදු කෙරුවෙ ලිලිනෝනයි තව ඇක්මන් කියල මිනිහෙකුයි.

මේ ඇක්මන් කියන මිනිහට සතෙක් කප්පදු කරන්න කලින් අරක්කු ටිකක් බොන්න ඕන.ලිලිනෝනව සුලුවට තකල රුද්‍රිගු මුදලාලිලගෙ බල්ලත් කප්පදු කරන්න බාර දුන්නෙ ඇක්මන්ට  ඊට පස්සෙ  බලු පැටිය ලෙඩා දුකා වුනා.මේක අහල ලිලිනෝන බලු පැටිය ගැන දුක් වුනා.ඇක්මන්ගෙ වැඩ වලට ලිලිනෝන කම්මුලේ අත තියාගත්ත වාර අනන්තයි.


රුද්‍රිගු මුදලාලි හැමෝම එක්ක බැන්නෙ ඇක්මගෙ වැඩ හොඳ නෑ .ඌට බලුපැටියෙක් පෙන්නන්න එපා කියල.අනික ඇක්මන්ට ඔය වැඩේ කරන්න ඉස්සර අරක්කු ටිකක් බොන්න ඕන.ඌ බබානෙ.උගෙ හිත හයිය කම තමයි ඒ.ඒ මොකවත් ලිලිනෝනට ඕන නෑ.එයා හොඳ සිහියෙන් ඕක කරන්නෙ.


මේක ලේසි වැඩක් නොවෙයි.ඇක්මන් කප්පදු කරපු ඌරු පැටවු දෙන්නෙක් මැරුන.බලු පැටියෙකුත් මැරුන.මොකද වෙන වෙන නහර කැපෙන්න පුළුවන්.


වැරදි නහර කැපිල කකුල් පන නැතිව යන්නත් පුලුවන්ලු.ඒ නිසා මේක පුරුදුකාරයෙකුට මිසක් හැමෝටම කරන්න බෑ.ලිලිනෝන කප්පදු කරපු එකම තැනකින්වත් පැමිනිල්ලක් ආවෙ නෑ.

සමහරු මලකඩ කාපු පරන හන් බ්ලේඩ්තලත් ගන්නව.ඒත් ලිලිනෝන නිතරම අලුත් බ්ලේඩ් තලයක් පාවිච්චි කළා.

ලිලිනෝනට මේක කරල ගමේ නමක් හදාගන්න ඕන වුනේ නෑ.රුද්‍රිගු මුදලාලි ඇක්මන් ට ලිලිනෝන ඉස්සරහම බැන්න වෙලාවක ලිලිනෝන කිව්ව එයාට ඕක හොඳට කරන්න පුළුවන් කියල.මේක අහල රුද්‍රිගු  මුදලාලිට හිනා ගියා.


ඒ වෙලාවෙ ගනන් ගත්තෙ නැතුවට කොහොම කොහොම හරි පස්සෙ මුදලාලිට ලිලිනෝන ගැන විශ්වාසයක් ඇති වෙන්න ඇති.ලිලිනෝන

ඉස්සරවෙලාම කප්පදු කළේ රුද්‍රිගු මුදලාලිගෙ බලු පැටියෙක් ලු .ඊට පස්සෙ මුදලාලිම ප්‍රචාරෙ ඇරිය.ඊට පස්සෙ පැත්ත පළාතෙම බලුපැටවු ඌරු පැටවු කප්පදු කරන එකට ලිලිනෝන ගෙ නම ප්‍රසිද්ධ වුනා.

ලිලිනෝනට පනිවිඩේ අරින පමාව විතරයි.මේ වැඩේට ලිලිනෝන කොච්චර ප්‍රසිද්ධ වුනාද කිව්වොත් ලිලිනෝන කියල නමින් දන්නෙ නෑ.අර කප්පදු කරන ගෑනි කියල කිව්වම තමයි හැමෝම ලිලිනෝනව අදුරගත්තෙ.


ඔය වැඩේට ලිලිනෝන වගෙ ගෑනියෙක් අහලගන්හතකවත් හිටියෙ නෑ කියලත් කියන්න ඕන.

මේක දැම්මෙත් කාටහරි සතෙක් කප්පදු කරන්න ඕන වුනොත්  ලිලිනෝනව එක්කෙගෙන යනව කියන්නයි.


වින්සනුත් එක්ක පොඩියට කුකුල් කොටුව හදාගත් පසු ප්‍රේමලතාගෙ දින චරියාව එහෙම පිටින්ම වෙනස් .රස්සාවක් නෑ කියල කන්කෙදිරිගාන එක නවත්තල එක හිත් දරාගෙන වැඩේට බැස්සාය.මේ වැඩේ අංග සම්පූර්න වුනේ ඌරු පැටවු දෙතුන් දෙනෙක් ඉල්ලගත්තාට පසුවය.ඌරන් ගෙදර කසලශෝදකයන් බවට පත් විය.ප්‍රේමලතාට අත් වාසිය ඇත.කුකුල්ලු මෙන්ම ඌරොත් වර්ධනය විය.ඌරන් දුන්නේ ජා ඇල පැත්තෙ සිට ආ මුදලාලි කෙනෙකුටය.



ප්‍රේමලතාල මේ විදියට ටික කාලයක් මේ ස්වයං රැකියාව කරගෙන ආවා.රාජ්‍ය නොවන සංවිධානයකින්ආපු මහත්තයෙක් දවසක් ප්‍රේමලතාලගෙ ගෙදරට  ආවා.ඌරු කොටුවත් බලලා ඌරො කාටද විකුනන්නෙ කියලා ඇහුවා.මුදලාලි කෙනෙකුට දෙනවා කීවම නෝනලා බය නැතුව මුන්මරන්න හොද ආදායමක් ගන්න පුලුවන් කියලා ආදායම් වියදම් ගනන් හිලවු ලස්සනටපැහැදිලි කලා.

එදා වින්සන් ගෙදර ආවාම ප්‍රේමලතා කිව්වා අර මහත්තයගෙ කතාව.වින්සන් ඒකට එච්චර උනන්දුවක් දැක්වුවේ නෑ.අපි අමාරුවෙන් හදලා පිට අයට  කුනුකොල්ලෙට දෙන්න ඕනැද අපිම මරමු කියලා ප්‍රේමලතා කිව්වා.අපට ඌරුමස් තම්බලා කන්න තමයි වෙන්නෙ කියලා වින්සන් කිව්වා

හරි එහෙනම් එකෙක් මරමු  අනිකා විකුනමු  කියලා ප්‍රේමලතා කිව්වා. වින්සන් ඒකට කැමති වුනා.වින්සන් ගම පුරා ඇවිදලා කිව්වා හෙට ඌරෙක් මරනවා කියලා.

වින්සන් කම්මැලියා එලි වෙනකම් නිදාගන්නවා.ප්‍රේමලතා උදෙන්ම නැගිටලා වින්සන්ව ඇහැරෙව්වා ඒයි අද ඌර මරන දවස නේද කියලා.
මීට කලින් ඌරො මරලා තිබුනෙත් නෑ.මයිල් ගෑවෙත් බ්ලේඩ් තලේකින්.කොහොමහරි හවසගනන් හිලවු බලපුවම දෙන්න හිතපු නැති තරම් ලොකු ලාභයක් තිබුනා.

ප්‍රෙමලතා දැන් හීන මැව්වා මේක කවදහරි ලොකු ව්‍යාපාරයක් බවට පත් කරන හැටිගැන.එයාගෙ හිතේ මැවුනා ලොකු ඌරු ගොවිපොළක් වාහන නිතර එහෙමෙහෙ යන  හුගක්දෙනෙක් වැඩ කරන ලොකු තැනක්.නිෂ්පාදන කෙලින්ම හොටෙල්වලට දෙන්න පුලුවන්නම්හොදයි.ඒත් ඒකට හොද කන්ටෑක්ට් තියෙන්න ඕනැ,දැනටමත් සප්ලයි කරන අය ඉන්නවනෙ.හැබැයි ඉතින් එහෙම හිතුවොත් මොනම දෙයක්වත් කරන්න වෙන්නෙ නෑ.ප්‍රේමලතා ට එදා රෑ නින්ද ගියෙ මේවාගෙ කල්පනාවල් එක්ක.පහුවෙනිදාට එලිවුනා.ප්‍රේමලතාට එදා කරන්න විශේෂ දෙයක් තිබුනේ නෑ.ඒත් කාලය හරි වටිනවා.සත්ව පාලනය ගැන කිසිම දෙයක් හරියට දන්නෙ නෑනෙ.මේ ගැන දන්න කෙනෙකුගෙන් අහලා ඉගෙන ගන්න ඕනැ කියල ප්‍රේමලතා තීරනය කළා.දැන් ප්‍රේමලතා පොඩියට ෆාම් කරන කෙනෙක් හම්බවුනොත් රස්සාවට අදාල දේවල් අහනවා.දැනටමත් හුගක් දේවල් දන්නවා වුනත් තවත් ඉගෙන ගන්න දේවල් තියන බව ප්‍රේමලතා දන්නවා.

ප්‍රෙමලතාට ඕනැ සත්තු හදලා මස් කරලාම විකුනන්න.ඒ වාගෙම මස් වලින් තවත් නිශ්පාදන තියනවානම් ඒවත් කරන්න.සත්ව පාලනයට අදාල හැම දෙයක්ම ඉගෙන ගන්න හිතාගෙන ෆාම් එකක වැඩට යන්න ප්‍රේමලතා තීරනය කළේ එතකොට ලොකු ව්‍යාපාරයක් කරන විදිය ගැනත් යම් අවබෝධයක් ගන්න  පුලුවන් නිසා.

 ප්‍රේමලතා කිට්ටුව තිබුන ෆාම් එකකට ගිහින් වැඩ නැද්ද කියලා ඇහුවාඒ මහත්තයගෙ නම රුද්‍රිගු.  මහත්තයත් ප්‍රේමලතා ගැන දන්නවා.හරිම මහන්සිකාර ගෑනි කියලා.ෆාම් එකේ මහත්තයා කැමති වුනා හෙට ඉදන්ම වැඩට එන්න කියලා කිවුවා.

ප්‍රේමලතා  දැන් එතන වැඩ.තමන්ට පැවරුන වැඩ වලට අමතරව වෙනත් ඕනැම වැඩක් ගැනඅවදියෙන් හිටියෙ.මේව උඹට ඕනෙ නෑ කිව්වොත් නෑ මමත් ඉගෙන ගන්න ඕන කියලාබලෙන්ම වාගෙ හැම වැඩකටම සම්බන්ධ වුනා


ප්‍රේමලතා සත්ව පාලනය ගැන හැම දෙයක්ම ඉගෙන ගත්තෙ ඔය විදියටයි.ඇත්තෙන්ම ඒක රස්සාවට වඩා පාඨමාලාවක් ලෙසයි ප්‍රේමලතා කළේ.ඉගෙන ගත්ත ඇති කියල හිතුනට පස්සෙ තමන්ගෙ අතේ තිබුන සල්ලි ඔක්කොම දාල ගොවිපොල පටන් ගත්ත.

ප්‍රේමලතා වැඩට ගිය ෆාම් එකේ මහත්තය ප්‍රේමලතාගෙ වත්තට අල්ලපු වත්තත් සල්ලි වලට ගත්ත.මෙහෙම කාලයක් යනකොට එතන වැඩට හිටපු අයත් ප්‍රේමලතා එක්ක හිතවත් වුනා.ප්‍රේමලතා අයින්වෙන දා උන් අඩපු නැති ටික විතරයි.

ප්‍රේමලතා මහත්තයගෙ ෆාම් එකෙන් අයින් වුනේ තමන්ගෙම කියල ෆාම් එකක් කරගන්න කියල.ඉතින් මේව එහෙම නිකම් බෑ.හොඳ පුහුණුවක් ඕන කියල කිව්වෙ මාලනීයි.මාලනීලගෙ ගෙදර ගිහින් කුකුල්ලු ගැන මුලින්ම අහපු දා ඉදන් දෙන්නම හිතවත් වුනේ කාලයක් දන්න දෙන්නෙක් හදිසියෙ හම්බවුනා වගෙ.ප්‍රේමලතාට ඌරු පැටවු හොයල දුන්නෙත් මාලනී.

ප්‍රේමලතාගෙ යාළුව  මාලනීගෙ ඔළුවෙ තිබුනෙ සල්ලි හොයන එක ගැන තමයි.මාදිය කලයක් වගෙ බඩක් තියාගෙනහිටපු මාලනී ගෙ නිතරම තිබුන හිනාව නැත්නම් අජූවයි.ඒත් හිනාව නිසාමාලනී හරිම ප්‍රසන්න කෙනෙක් වෙලයි උන්නෙ.

මාලනීට අලුත් අදහස් තිබුන.ඒ වගේම ඒව අනෙක් අයට ඒත්තු යන විදියට කියන්නත් පුදුම හැකියාවක් තිබුනෙ.තමන්ගෙ වැඩේ අනුන් ලවා කොහොමහරි කරවගන්න මාලනීට පුදුම හැකියාවක් තිබුනෙ.

මාලනීලගෙ ගෙදර ඕනම වැඩකට අඩ ගහ ගත්තෙ ලිලිනෝන.ලිලිනෝන එක එක රස්සා කර කර ඉදල නට්ටන් වුන ගෑනියෙක්නෙ.මේ කාලෙ වෙනකොට එයා කළේ ඉස්කෝලෙ ලඟ පැලපී වික්ක එක.ඒක වැඩි දවසක් කරන්න බැරි වුනේ ප්‍රින්සිපල් ලිලිනෝනට පැත්ත පළාතෙ එන්න එපා කී නිසයි.ඒ කතාව පස්සෙ බලමුකො.

එයා මාලනීගෙ එක යාලුවෙක්.මාලනීට ප්‍රේමලතා එක්කත්  හිතවත් වෙන්න අවස්තාවක් උදාවුනේ දෙන්නම පුහුණුවකට ගිය වෙලාවක.

සත්ව පාලනය ගැන එක් දින පුහුණුවකදි මාලනියි ප්‍රේමලතයි අදුනගෙන යාළුවො වුනා.ඊට පස්සෙ මොනවහරි පුහුණුවක් වගෙ දෙයක් තිබුනොත් මාලනී ප්‍රේමලතාට කිව්ව.තමන්ගෙම ව්‍යාපාරයක් කරන්න ප්‍රේමලතාට තිබුන ගැටළුවක් තමයි පුහුණුවක් නැතිකමයි මුදල් නැති කමයි. හිතේ දහිරියෙන් පොඩි කුකුල් කොටුවකුයි නිකම් ඌරො දෙතුන් දෙනෙකුයි හැදුවට ඒක ඉතින් ව්‍යාපාරයක්යැ.

මාලනී ප්‍රේමලතාව ණයදෙන පුහුණුවකට එක්කගෙන ගියා.මේ පුහුණුවෙදි කිව්වෙ දියුණු වෙන හැටි ගැන.ඒක ඉතින් හෝද හෝද මඩේ දානව වගෙ ආයෙ ආයෙ කියපු එක ගැන මුලදි ප්‍රේමලතාට තරහක් ආවත් එතන ඒ පාඩම උගන්වපු විදියට ආස හිතුන.පාඩම කරගෙන යනකොට ප්‍රේමලතා හිතුවෙ තමන් මෙය පටන් අරන් දියුණු කරන්නම ඕන කියල.හිත හදන්න කරන පුහුණු තමයි ඔය.

ණය දෙන පුහුණුව ඉවර වෙලා වැඩි දවසක් යන්න ඉස්සරවෙලා තව පුහුණුවකට මාලනී ප්‍රේම්ලතාට කතා කළා.පනිවිඩය අහපු ප්‍රේමලතාට හිනා ගියා.හිනාවෙලා කිව්ව අපි දෙන්නට ඉස්කෝලයක්ම දැමම නම් ඉවරනෙ කියල.

කොහොම කොහොම හරි දෙන්නම කිරිල්ලියො වගෙ පුහුණු වලට යනව.සමිති පිහිටවනව,ණය ගන්නව  එක ජංජාලයයි.

ණය දෙන පුහුණුවෙන් පසු සත්ව පාලන පුහුණුවකට යන්න ලැබීම ගැන ප්‍රේමලතා සතුටින් හිටියෙ.පුහුණුවට ගෑනුන්ගෙන් හිටියෙ මාලනියි ප්‍රේමලතයි තව ගෑනු කෙනෙකුයි.ඒ ගෑනු කෙනා ආවෙ මහත්තය එක්ක.කටපුරා හිනාවුන බඩේ ත් දෙන්න කතා කරපු මාලනී ප්‍රේමලතාගෙ සිත් ගත්ත නිසා දෙන්න පුහුණුවේදි එකටමයි හිටියෙ.

ප්‍රේමලතා තනියම කුකුල් කූඩු හදපු හැටි මාලනී අහන් හිටියෙ සුරංගනා කතාවක් අහං ඉන්න පොඩි දරුවෙක් වගෙ.ඇත්තද අනේ කිය කිය අහන් හිටිය.

ප්‍රේමලතයි මාලනියි ෆාම් එකේ හැම තැනම ඇවිද්දා .ෆාම් එකේ මහත්තයටත් ප්‍රේමලතාව හොදින් හිතට අල්ලපු නිසා ප්‍රේමලතාව හොදින් පිලිඅරන් ෆාම් එකේ හැමතැනම එක්ක ගෙන ගිහින් පෙන්නුවා.
මාලනියි ප්‍රේමලතයි දෙන්නත් අනික් අයගෙන් වෙන්වෙලා ෆාම් එක පුරාම ඇවිද්ද.

ඌරු කොටුවක එක ඌරෙකුගෙ අං ඇවිල්ල තිබුණා.ඒක පෙන්නපු මාලනී කිව්වෙ "මට  ටික දවසක් එන්න බැරිවුනා මෙයා සතියකට ඉස්සර මරන්න හිටපු එකෙක්.අං ඇවිල්ලා තියෙන්නෙ මරන දවස පහුවෙලා නිසයි "කියලා.
මාලනීට මේ ෆාම් එක එක්ක සමබන්ධතා තිබුන.එයා කලිනුත් පුහුණුවලට ඇවිත් තිබුන.ෆාම් එකේ මහත්තුරුන්වත් අදුනනව.

ඒ මහත්තුරුන්ගෙ හිතවත්කමට තමයි ප්‍රේමලතාව පස්සෙ දවසක ඌරො මරන පුහුණුවකට දැම්මෙ.ඒක මේ පුහුණුවට අදාල නෑ.
මාලනියි තව දෙතුන් දෙනෙකුත් ඒකට ආව.

නිකමට මාලිනීට කියවුනා "අපරාදෙ මේ ඌරො මොනවට තියාගෙන ඉන්නවද මන්ද.මේ මරන කාලෙ නේද "කියල.

"මුන් මැරෙන්නෙ වයසට ගිහින් වගේ.මෙතන වෙලාවට වැඩක් කෙරෙන්නෙ නෑ වගෙ.මම නම් මෙලහට  මුන් මරල.තෙල බලන්න හරි ඌරෙක් මරනවමයි" කියල ප්‍රේමලතා කිව්වා.

"මොනව ඔයාමද මරන්නෙ" කියල එතන හිටපු එක්කෙනෙක් ඇහුවා.



"වෙන කවුද ඉතින්.ඌරො මරන්ඩ නම් ඉතින් මිනිහත් උදවු කරනව.

තෙල බලන්ඩ හරි එකෙක් මැරුවම අහල පහලට එහෙමත් දෙනව ".ප්‍රේමලතා කිව්ව. 




 සත්තු මරන විදිය ගැනත් ඇහුව.

"නිතරම පිහිය මං ලඟ .බෙලි කපන එක තමයි මගෙ වැඩේ."ප්‍රේමලතා කිව්වෙ හිනාවෙවී.

 "ඒ වුනාට අද තියන යකඩ බඩු නම් කිසි කමකට නෑ.කඩෙන් ගන්න පිහිවලින්  සතෙකුගෙ බෙල්ලක් කපන්නවත් බෑ,ලූනු ගෙඩියක් කපාගන්නවත් බෑ "කියලා ප්‍රේමලතා කියනකොට මාලනීත් ඔලුව වැනුව.

ප්‍රේමලතත් එක්ක එකතුවෙලා හවුලෙ මොනවහරි කරන්න ඕන කියල මාලනීට හිතුන.ප්‍රේමලතා පිරිමිය වගෙ ගෑනි.ප්‍රේමලතාගෙ නෑදෑයන්ගෙන් උදවු ගන්නත් පුළුවන්.මාලනීට ආවෙ ඔය වගෙ කල්පනාවල්.

හවස් වරුවෙ කෙරුවෙ පුහුණුවෙ ඉතුරු ටික.
ඊලඟට අර මහත්තුරු කැමතිනම් ඌරු ඝාතන  පුහුණුවකටත් එන්න කියල ප්‍රේමලතාට කිව්වනෙ.ඒකටත් කට්ටිය ගියා.


ඌරො මරන පුහුණුවට කලින් දවසෙ පුහුණුවට ආපු අය සේරම ආවෙ නෑ.ප්‍රේමලතයි මාලනියි,ප්‍රේමලතාගෙ නෑයො වෙන කැලික්ස්ටස් කියල කොල්ලෙකුයි  තව කොල්ලො දෙතුන් දෙනුත් හිටිය උන් ප්‍රේමලතාල අදුරන්නෙ නෑ.මේ අයට අමතරව තව වෙන පුහුණුවකට ආපු උනුත් එතනට ඇවිත් හිටියෙ.සත්ව පාලන විද්‍යාලෙ ලොකු තැනක් එක එක පුහුණුවලට කට්ටිය එනව.කිරි ගව පාලනය වගෙ නොයෙක් දේ තියනවනෙ.


මාලනී නම් පුහුණුවලට වහ වැටුනට ප්‍රේමලතා නම් කිව්වෙ මෙච්චර පුහුණු ඕන නෑ කියල.


මෙතනදි මාලනී කිව්වෙ මොන වැඩේටත් පුහුණුවක් ඕනැ කියලා.අපි නිකම් බලමු සරල දෙයක් බල්ලෙක් මරන එකම බලමු.ඒකට පුහුණුවක් නොතිබ්බානම් බල්ලා කවාගන ඒක අවුල් කර ගන්නවා.ඒක ලස්සනට කරන්න පුලුවන් හොද පුහුණුවක් තියනවානම් .එයා කිව්වා.


"පුහුණුවෙවී ඉන්න ඕන නෑ ණයක් අරන් ටිකක් ලොකුවට ෆාම් එක දාන්න ඕන "කියල ප්‍රේමලතා කිව්ව.



"අල්ලපු වැටේ රුද්‍රිගු මුදලාලිත් කුකුල් කොටු නේද කරන්නෙ? ඔයාට ප්‍රශ්නයක් නැද්ද "මාලනී ඇහුව.



"එවුවනම් කොහෙද මාත් එක්ක. ඇහුනෙ නැද්ද සර් කියපු එක."



"දියුණු වෙන්න ඕන නම් කරන්න ඕන ලඟ ඉන්න එකාගෙ බෙල්ල කපන එක නෙමේ කුකුලගෙ බෙල්ල කපන එක කියල. "ප්‍රේමලතා කිව්වම මාලනීට හිනා ගියා.



"හොද කොල්ලො දෙතුන් දෙනෙකුත් ඉන්නව .අපි බහිමු වැඩේට.අපි අපේ වැඩේ කරමු.එතකොට කවුරුවත් අපට හරස් කපන්නෙ නෑ "ප්‍රේමලතා කිව්ව.

පුහුණුව ඉවරවෙලා මාලනීට ප්‍රේමලතා ගැන තිබුන හිතවත්කම වැඩි වුනා.ප්‍රේමලතාට ඕනම වැඩක් පුලුවන්.කිසිම දේකට පස්ස ගහන්නෙ නෑ කියල මාලනීට හිතුන.

මාලනියි ප්‍රේමලතයි එනකොට  ලිලිනෝන හම්බවුනා. මාලනීල දැකල ලිලිනෝනට හිනා 

ඇයි ලිලි අක්කෙ අපි දැක්කහම හිනායන්නෙ. අපේ මොනවහරි එලියට ඇවිත්ද කියල ප්‍රේමලතා ඇහුවෙ බොරු තරහක් මවාගෙන.


අන්න වින්සන් උඹට හොඳ නම්බුනාම දෙනව කඩමන්ඩියෙ,ගම හැමතැනම.

මොනව"ප්‍රේමලතා ඇහුව.

උඹ ගෙදර බල්ල මැරුවද?අන්න අරූ ගම ගිනිතියනව."


ප්‍රේමලතා ඔළුවෙ අතගහගත්ත.හිතේ තරහ පිටට පෙන්නුවෙ නෑ.

මොනවද ලිලී අක්කෙ ඌ කියන්නෙ ප්‍රේමලතා ඇහුව.

ගෙදර බල්ලට කුෂ්ඨයක් හැදිල උඹ ඌව මැරුවා කියල හැමෝම එක්ක කියනව.

වින්සන්ගෙ කට හොද නෑ.ප්‍රේමලතා ගැන හැමදෙයක්ම හම්බවෙන හැමෝම එක්ක කියනවා.මේක වින්සන් කියලා කඩපිලෙත්.

බල්ලට ලෙඩක් හැදුනා .මම ඌට බේත් අරන් දෙන්න හදනකොට ඩාලින් ඌව මරල වලලල කියලා.ප්‍රේමලතාට යකා නැග්ග.ප්‍රේමලතා වින්සන්ට කියලා තිබ්බෙ මම කොයි වෙලාවක හරි බල්ල මරනවා කියලා.

ගෙදර හදන බල්ල මැරුව කියපුවම ප්‍රේමලතාට තියෙන තැන මොකක්ද.
වින්සන් ගමපුරාම කියවල තියෙන්නෙ මෙන්න මේ කතාව

වින්සන් කලිනුත් තමන් බල්ලො මරපු විස්තර තැන නොතැන බලන්නෙ නැතුව කියල වුන අලකලංචි ප්‍රේමලතාට මතක් වුනා.මේකට නම් මොකක් හරි කරන්නම ඕන කියල එයාට හිතුන. ප්‍රේමලතාට මතක් වුනා පරන සිද්ධියක්


දවසක් දෙන්න බස් එකක යනකොට හදිසියෙම වින්සන්ට ආවේස වෙලා කියවන්න ගත්ත.බල්ලො ගැන කියවන්න හදන කොටම ප්‍රේමලතා බෙල් එක ගහල බස් එකෙන් බැස්ස.ඒ ගමන එදා යන්න ලැබුනෙ නෑ.වින්සන් ඊලඟ හෝල්ට් එකෙන් බැස්ස.වින්සන් එනකම් ප්‍රේමලතා පිපිරි පිපිරි හිටිය.වින්සන්ට අහුවුනා කියන්නෙ කෝච්චියට අහුවුනා වගෙ තමයි.තව ටිකෙන් කඩේ වහන්න වෙන බව දන්න ප්‍රේමලතා ගමන පැත්තකින් තියල ආපහු ගෙදර ගියා.එදා දෙන්න හෙන වලිය.ගුටිත් ඇන ගත්ත.

ප්‍රේමලතා කොච්චර හොඳ ගෑනියෙක් වුනත් තරහ ගිහාම නම් ඉතින් කියල වැඩක් නෑ.ප්‍රේමලතාගෙ කටට වඩා අත පය තමයි වැඩ කරන්නෙ.වින්සන් ගුටි කන එකයි සිරිතක් විදියට ම වෙන්නෙ.ඒත් ඌට පහුවෙනිද වෙනකොට ඒ මොකවත් මතක නෑ.ඌට ප්‍රේමලතාගෙන් තොර ලෝකෙකුත් නෑ.උගෙ ලෝකෙ වීරවරිය ප්‍රේමලතා තමයි.

වින්සන් එදා කියන්න ගියෙ බස් එකේ ඔක්කොම ඉස්සරහ ප්‍රේමලතා බල්ලො මරපු කතාවක් ඒක එතනට ගැලපෙන්නෙ නෑ කියල වින්සන්ට තේරෙන්නෙ නෑ.වින්සන් සමාජයෙ හාස්‍යයට ලක්වෙලා ඉන්නෙ මේ විකාර හින්දයි.ගෑනියි මිනිහයි බස් එකට නැගල  මිනිහ එකපාරටම අදුරන්නෙත් නැති සෙනග ඉස්සරහ තමන්ගෙ ගෑනි බල්ලො මරපු හැටි වර්ණනා කරන්න ගත්තොත් ඒක මොන මලවිකාරයක්ද


ප්‍රේමලතාගෙ වැඩ ගැන එයාලගෙ නෑදෑයො , අහල පහල අයනම් දන්නව.දවසක් බල්ලෙක් හොරා කන්න ඇවිත් ප්‍රේමලතා පොල්ලකින් ගැහුව.බඩට වැදුනෙ.ඊට පස්සෙ ඔලුවට ගහල මැරුව.ඒක ඉස්කෝලෙ ලමයි හිටන් බලන් හිටිය.හැමෝම බිරාන්ත වෙලයි හිටියෙ.

තව බල්ලෙක් මැරුව ඒ නෑදෑ වෙන ගෙදරක. ඌට පිස්සු හැදිල.

ඒ ගෙදර බල්ලෙකුට  පිස්සු හැදිලා ඒ බල්ල මරන්න ඒ ගෙදර අය තීරනයකළා.හැබැයි එදා ගෙදර අය කවුරුත් ගෙදර හිටියෙ නෑ.ප්‍රේමලතාට බල්ල මරන වැඩේ බාරදීල ඒ අයට ඒක බලන්න බෑ කියලා ගෙදරින් පිට වෙලා හිටියා.ප්‍රේමලතා බල්ලා මරලා ඔක්කොම පිරිසිදු කළා.ඒ අය ප්‍රේමලතාට කෑමක් දුන්නා .ඒ අ‍ය ප්‍රේමලතා වැඩේ හරියටම කරපු නිසා සතුටු වෙලයි හිටියෙ.
තවත් මේ වගෙම සිද්දියක් සිද්ද වුනා

කලින් සිද්ධිය වගෙ නොවෙයි මේක කිසිම කෙනෙක් දන්නෙ නෑ.ඒ ගෙදර මඩුවක් වගෙ තැනක බල්ල හිටියෙ.ඒ ගෙදරත් ඇතුලට යන්න තියෙන ගෙදරක්.




එදා නම් වින්සන්ට ගැහුව නෙමෙයි අතගෑව නොවෙයි නෑව්ව.ප්‍රේමලතාට වින්සන්ව මරන්ඩ තරන් තරහ. ප්‍රේමලතාගෙ යාළු ලිලිනෝන එක්කත් වින්සන්ට දොස් කිව්ව. ප්‍රේමලතා ගැන වින්සන් කඩපිල් ගානෙ තැන නොතැන බලන්නෙ නැතුව කියන කතා හින්ද ප්‍රේමලතාට වින්සන් මරන්ඩ තරම් තරහක් ඇවිත් තිබුනෙ.
එදා නම් වින්සන්ට ගැහුව නෙමෙයි අතගෑව නොවෙයි නෑව්ව.ඒ විස්තරේ මෙහෙමයි.ප්‍රේමලතාට වින්සන්ව මරන්ඩ තරන් තරහ. 

 ප්‍රේමලතා ගියා ලිලිනෝන හම්බවෙන්න.ලිලිනෝන එක්ක තමයි ප්‍රේමලතා තමන්ගෙ ඕනම දෙයක් කියන්නෙ.

ලිලිනෝන හම්බවෙලා කතා කර කර ඉන්න ගමන් මෙහෙම කිව්ව.


" මාලනී අක්කෙ මම හොද වැඩක්  කරනව " කියල


"මොකක්ද බන්" 
මාලනී ඇහුව.


"මං වින්සව මරනව" .ප්‍රේමලතා කිව්ව.


ඒක අහල 
මාලනීගෙ ඇස් උඩ ගියා.ප්‍රේමලතයි වින්සනුයි කුරුල්ලයි කිරිල්ලියි වගෙ ඉන්න බව මාලනී දන්නව.



"උබගෙ ඕන එපාකම් ඌ පිරිමහන්නෙ නැද්ද" මාලනී ඇහුව

"උවමනා එපාකම් කියන්නෙ ගෙදර වියදමට නම් සතයක්වත් දෙන්නෙ නෑ.හැබැයි හැබැයි ඉතින් කකුල් දෙක අස්සටනම් අරිනවා මදි නොකියන්න" ප්‍රේමලතා කිව්ව.

"එහෙනම් මරන්න එපා බන්.ගෑනු මිනිස්සුන්ව මරන්නෙ ඒ වැඩේ හරියට නැති හින්ද."ලිලිනෝන කිව්ව.

ප්‍රේමලතා එහෙම කිව්වට වින්සන් ප්‍රේමලතාට මදි.ඒත් චරිතෙ පනටත් වඩා ආදරෙන් ආරස්සා කරපු ප්‍රේමලතා වෙන මිනිහෙක් දිහා ඇහැක් ඇරලවත් බැලුවෙ නෑ.ඒකට ලිලිනෝන.වින්සන්ගෙ මහ ලොකු බැරි බැරියාවක් තිබුනෙත් නෑ.ඒත් වින්සන්ගෙ රාජකාරි වලින් ප්‍රේමලතාටත් එහෙමට වගතුවක් වුනෙත් නෑ.කෙළින්ම කිව්වොත් වින්සන් මදි.පපුවෙ මයිල් පිරුන රුද්‍රිගු මුදලාලිල එක්ක පපුවෙ මයිලුත් නැති ගෑනු ඇඟක් වාගෙ සෝමාරි වින්සන්ව තියල බලපුවම ප්‍රේමලතාට අනේ අපොයි කියවුන වාර නැතිවාම නෙමේ.


 "ඕකව මරන්න එපා.ඕකට දඩුවමක් දියන්.හෙලුවැල්ලෙන් තියලා වේවැලකින් හරි බයිසිකල් කේබලේකින් හරි තට්ටමට ගහපන්.කකුල් වලට හොදට රිදෙන්න ගහපන්.ඕනනම් මමත් එන්නම් උදව්වට.ලිලීනෝන කිව්වා.ඊට පස්සෙ ඌ හැදෙයි.මේක පුරුද්දක් විදියට කරපන් වේවැල දැක්ක හැටියෙ චූ යන මට්ටමට හදා ගනින්"

 මාලනී උපදෙස් දුන්නා.


ප්‍රේමලතා කෙලින්ම ගියෙ මාලනීලගෙ ගෙදර. දෙන්න හුගක් වෙලා කතා කෙරුව මොකක්ද වින්සට කරන්න ඕන කියල. කතා කරගත්ත විදියටම මුලින්ම මාලනී වින්සන් ගෙ ගෙදර ගියා.

ආ මාලනී නෝන! කෝ අපේ ලතා වින්සන් ඇහුවෙ මොකුත් වුනේ නෑ වාගෙ.වින්සන් හිනාවුනාට ලිලීනෝන හිනාවුනේ නෑ ඈ බන් වින්සන් උබේ කට හොද නෑ නේද මාලනී සැරකළා.

"උඹට අමතක වෙනෙන් නැති පාඩමක් උගන්වන්න ඕන


නැතුව බෑ "කියල මාලනී කිව්වෙ බුලත් විටක් කන ගමන්මයි.


මාලනීගෙ කට හඩ ඇහිල ප්‍රේමලතා එලියට ආව.වින්සන් දිහා බලනකොට මාලනී කියන එව්වට ඌ හිනාවෙවී ඉන්නව.ඌ මේක විහිලුවට අරන් .ඒක දැකල ප්‍රේමලතාගෙ ඇස් වලින් ගිනි පුපුරු විසිවෙන්න ගත්ත.වින්සන් දිහාට ආවෙ වේගයෙන්.වින්සනුත් තමන් දිහාට ගහන්න වගෙ එන ප්‍රේමලතා දැකල ඔහෙ බලාගෙන හිටිය.දෙන්න මීට ඉස්සර රන්ඩු වෙලා තිබුනත් පිට කෙනෙක් ඉන්නැද්දි ගහන්නෙ නැතිවෙයි කියලයි වින්සන් හිතුවෙ.

  ප්‍රේමලතා වින්සන්ගෙ කනෙන් ඇදගෙන කාමරේට එක්ක ගෙන ගියෙ  මරන්ඩ ගෙනියන බල්ලෙක් වගෙ.වින්සන් බිම දිගේ  ඇදිල ගියා.මාලනීත් පස්සෙන් ආව.


වින්සන් ව කාමරේට ගෙනාපු ප්‍රේමලතා  අත් දෙකින්ම වින්සන්ව මුල්ලකට තල්ලු කෙරුව.


වින්සන් මුල්ලට වෙලා බයවෙලා වගෙ බලන් හිටිය.ප්‍රේමලතා කාමරෙන් එළියට ගියෙ බයිසිකල් කේබල් එක ගේන්න.කේබල් එකත් අරන් කාමරේට එනකොට මාලනීට හිනා ගියා.


"ආ වදකය එනකොට  දගය කලින්ම කාමරේට ඇවිල්ල වගෙ " මාලනී කාමරේ හිටපු  වින්සන් දැකලා කිව්වා.

 වින්සන් ගෙ ඇදුම් ගලවල බංකුවට හේත්තු වෙන්න කියලා ප්‍රේමලතා  අන කලා.

මාලනීත් එතන ඉන්න හින්ද වින්සන්ට වස ලැජ්ජාව .වින්සන්ට කවදාවත් නැතිව එදා තරහ ගිහින් හිටියෙ.හෙලවෙන්නෙවත් නැතිව හිටිය.


යකෝ මම ඔයිට වඩා ලොකු ඒව දැකලා තියනවා තෝ බංකුවට හේත්තු වෙය.කෝලන් කරන්ඩ ආවොත් ලතා තෝව මරයි මාලනී කිව්ව.


ප්‍රේමලතා කේබල් එක පැත්තකින් තියල වින්සන්ගෙ බෙල්ලෙන් අල්ලගත්ත.සරම කැඩුව.බංකුවට තල්ලු කෙරුව.වින්සන් දැන් ඉන්නෙ ලංකට් එක පිටින්.

වින්සන් ආපහු ඇවිත් සරම අහුල ගත්තෙ ආයෙ ඇදගන්නයි.ප්‍රේමලතාගෙ රතු ඉර පැන්න.


තෝ මං කියන විදියට කළේ නත්නම් අද රෑ තෝ නිදා ගත්තට පස්සෙ මරනව කියල ප්‍රේමලතා කිව්ව.


ඒක අහල වින්සන් වෙව්ලන්න ගත්ත.ප්‍රේමලතා යමක් කිව්වොත් කරන බව වින්සන් දන්නව.ඒ වගේම ඒක ප්‍රේමලතාට ඉතාම සුළු දෙයක්.මුදලාලි ඕන එකකට ප්‍රේමලතා එක්ක ඉන්නව.මුදලාලිට කරන්න බැරි දෙයක් නෑ.වින්සන්ට එහෙම දෙක නොකළෙ ප්‍රේමලතාගෙ හොඳකමට.


වින්සන් කීකරු වුනේ ඊට පස්සෙ.

වින්සන් බය වැඩිකමට කියපු විදියටම කලා.පළමුවැනි පාර වැදුනෙ කීස් ගාල කේබල් එක හුලන් කපාගන ඇවිල්ල.වින්සන් දැගලුවා.දෙවැනි පාර ඊට ටිකක් පහලින් තට්ටමට වැදුනා.වින්සන් අත මිටමොලෝගත්ත.දත්මිටි කෑව.

තුන්වැනි පාරට ඇහැට කදුලු ආව.හතරවෙනි පාර වදිනකොට තට්ටම ඩාන්ස් දාන්න ගත්ත.වින්සන් කෑගැහුවා ඉකි ගහගහ ඇඩුවා.දඩුවම ඉවර වෙලා බිම බුදියන්න කිව්වා කලවා වලට පහර දෙන්න

මගෙ නෝනෙ  මට රිදෙනවා කියලා වින්සන් කෙදිරි ගෑව.රිදෙන බව මම දන්නවා බන් රිදෙන්න තමයි  ගහන්නෙ කියලා ප්‍රේමලතා වින්සන්ව පස්ස පැත්තෙන් අලල්ල තල්ලු කලා.වින්සන්ගෙ කකුල් වලට කේබල් පහර දෙන කොට වින්සන් මර ලතෝනි දුන්න

මේකෙන් පස්සෙ වින්සන් හැදුනා . ඒත් වින්සන්ගෙ නරක පුරුදු සම්පූර්නයෙන්ම නැතිවුනේ නෑ.ඒ වගෙ වෙලාවට ප්‍රේමලතාගෙන් මේ වගෙ සංග්‍රහ ලැබුන.ඔහොමටත් මාසෙකට දෙකකට සැරයක් වින්සන්ට ඔය වගෙ සැළකිලි ලැබුන.

ප්‍රේමලතා තමන්ගෙ ගෙදර දැඩි පාලනයක් ගෙන ගියා කියල කවුරුත් දන්නවනෙ .එහෙම කළේ කාගෙත් යහපතට.ප්‍රේමලතා එහෙම කළේ වින්සන්ගෙ වැරදි නිසයි.දෙන්න අතර විරසකයක් තිබුන කියල ඒකෙන් කියවෙන්නෙ නෑ.සෑහෙන පිරිසක් ඉස්සරහ වින්සන්ට කම්මුල් පාරක් දුන්න වෙලාවෙ වින්සන්ට විලිලැජ්ජාවෙ පන ගියා.කාලයක් යනකම් කඩේ තොටමුනේ පැත්තෙ ගියෙත් නෑ.කාලයක් ගියාම මේක ගානක් නැතිව ගියා.වින්සනුත් කවුරුහරි ඔයගැන ඇහුවහම උත්තර දුන්නෙ තමන්ගෙ ගෑනිගෙන් ගුටියක් කන එක ලැජ්ජාවක්ද බන් කියල.ඒක අහපුවම කොයි කාටත් කට උත්තර නැති වුනා.


ප්‍රේමලතා 
ඊට පස්සෙ ඕනම කෙනෙකුට ගැහුවෙ බයිසිකල් කේබල් එකෙන්.කේබල් එක කියන්නෙ බයිසිකලේ බ්‍රේක් පලු වලට සමබන්ධ කරල තියෙන වයර් එක වගෙ එක.දන්නෙ නැති කවුරුහරි ඉන්නවනම් කියලයි ඒක කිව්වෙ.මේ දඩුවම් ක්‍රමය ප්‍රේමලතාගෙම සොයාගැනීමක්.සතෙකුට වුනත් මනුස්සයෙකුට වුනත් ප්‍රේමලතා ගැහුවෙ බයිසිකල් කේබල් වලින් විතරමයි.

හොරකම් නම් ප්‍රේමලතාට පෙන්නනන බෑ. තමන්ගෙ මොනවහරි හොරකමක් කරල තිබුනොත් ඒ හොරාව අල්ලගන්නවමයි. ප්‍රේමලතා බලවත් නැති කාලෙ සමහරුන්ගෙන් හිරිහැර සිද්ධ වුනා.පස්සෙ කාලෙක රුද්‍රිගු මුදලාලි හිතවත් වෙලා ප්‍රේමලතා බලවත් වුනාට පස්සෙ ඉස්සර තමන්ට වැරදි කළ අයත් අල්ලල දඩුවම් කළා.


රුද්‍රිගු මුදලාලිගෙ කොල්ලො සෙට් එක ආවම ප්‍රේමලතාට ඕනම ජගතෙක් හිරබාරයට ගන්න පුළුවන්.කොල්ලන්ට කන බොන දේවල් සප්ලයි කරන්නෙ මුදලාලි නිසා ලතාට වියදමකුත් නෑ.ලතා අක්කගෙ වැඩකට එන්න කියල යමල්ල කියනකොටම කොල්ලො ටික නැට්ට කරේ තියා ගන්නව.

එක දවසක් වැරදිකාරයෙකුට දඩුවම් දෙනව බලා හිටපු වැඩිහිටියෙක් කිව්ව රටේ පාලනය සතියකට වත් ප්‍රේමලතාට දෙන්න ඕන කියල.

හොර බඩුවක් අල්ලගන්න ඒක වික්ක තැනටම යනව.බඩුත් එක්ක හොරාව අල්ලගන්නව.හොරා අහුවුනාට පස්සෙ රුද්‍රිගු මුදලාලිගෙ කොල්ලන්ගෙන් සංග්‍රහ ලැබෙන බව කියන්නත් දෙයක්යැ.ප්‍රේමලතා ලඟට ගේනකොට උන්ට හරියට ඇවිද ගන්නවත් බෑ.උන් ප්‍රේමලතාගෙ දෙපා මුල වැද වැටෙනව අනේ අක්කෙ සමාව දෙන්න කියල.ඒත් ප්‍රේමලතා මේ අයට දඩුවම් දෙන්නෙ මේ අය හදා ගන්නත් අනෙක් අයට ආදුරුසයක් වෙන්නත් කියල.


ප්‍රේමලතාගෙන් දඩුවම් ලබපු වැඩි දෙනා හොරු.එක පාරක් හොරු කට්ටියකට අමු ඌරු මසුයි වැලියි කැව්ව.තව එකෙකුට ගලක් එල්ලල පාරෙ මැද හිටෙව්ව.ඌ ගිනි අව්ව බලන්නෙ නැතිව හිටිය.හැම එකාටම අඩු නැතිව සංග්‍රහ ලැබෙන්නෙ බයිසිකල් කේබල් එකෙන්.ප්‍රේමලතාගෙන් බයිසිකල් කේබල් පාරවල් කන්න බෑ ලේසි පුතයෙකුට.ඒක දැකපු කෙනෙක් නෙමේ අහපු කෙනෙක්වත් වැරැද්දක් කරන්න හිතන්නෙ වත් නෑ.



 රුද්‍රිගු මුදලාලි කියන්නෙ ලොකු පොල්වත්තක් තිබුන සල්ලිකාරයෙක්.එයා කුකුල්ලු හැදුව.ඒ මදිවට පොඩි කඩේකුත් කෙරුව.සල්ලිවලටත් පොල් අරන් වික්ක.මේ වැඩ කෙරෙන කොට එයා ලඟ සේවක සේවිකාවො සෑහෙන ප්‍රමානයක් රැදුන.සේවකයො කිව්වට කීප දෙනයි.උනුත් වැඩට ගත්තෙ බැරිම තැන.රුද්‍රිගු මුදලාලි වැඩියම ආස කළේ සේවිකාවන්ට.දුප්පත් ගෑනු මුදලාලි ලග වැඩට ගියා.මුදලාලි හරි විනෝදෙන් තමයි ජීවත් වුනේ.

මුදලාලි කසාද බැඳල උන්නෙ ඉංග්‍රීසි ගුරුවරියක්.ඒ නෝන එහෙමට ලස්සනක් තිබුනෙ නෑ.කැතකුත් නෑ.ඒ වුනාට නෝනයි මුදලාලියි එකට ඉදල ගත්ත පොටෝ දැක්කහම නම් ඕන කෙනෙක් කියන්නෙ දෙන්න ගැලපෙන්නෙ නෑ කියල.මුදලාලි ඒ තරමටම කඩවසම් හාදය.ගෑනියක් දෙපාරක් බලන විදියෙ රූපයක් මුදලාලිට තිබුන.මුදලාලිගෙ තාත්තත් ඒ වගෙමයි.ඒ ගොල්ලො පරම්පරා සල්ලිකාරයො.මුදලාලිගෙ තාත්ත මහ රුද්‍රිගු මුදලාලි මැරුනෙ මූලග්ගින්න ඉවසන්න බැරිව එල්ලිල මැරිල.ඊට පස්සෙ තමයි මෙයා උරුමක්කාරය වුනේ.

රුද්‍රිගු මුදලාලිට බූදලේ හිමිවුනේ කොල්ල කාලෙමයි.මහ රුද්‍රිගු මුදලාලිගෙන්  වගෙම මෙයාගෙනුත් ගෑනුන්ට බේරිල්ලක් තිබුනෙ නෑ.ගෑනුන්ගෙන් මේ ගොල්ලන්ට බේරිල්ලක් තිබුනෙ නැද්ද කියලත් හිතෙනව.මේ දෙකෙන් කෝක වුනාද කියල කියන්න බැරි ඒ තරමටම පිරිමිය ලස්සන හින්ද.මුදලාලි මේ නෝනව බැන්දෙ දෑවැද්දට.ඒක මුදලාලි ප්‍රසිද්ධියෙම කියනව.මුදලාලිට කසාද ගෑනියෙක් විශේෂයෙන් ඕන වුනේ නෑ.මොකද වත්තෙ සේවිකාවො ඕන තරම් හිටපු නිසා.මුදලාලි ඉස්සර කාලෙ රජෙක් වගෙ හිටියෙ.

මුදලාලි බීගත්තහම කියන්නෙම තමන්ගෙ ලඟ වැඩ කරන ගෑනු එක්ක හිටපු හැටි.කොල්ලො කුරුට්ටො මේ කතා අහන්න හරි ආසයි.මුදලාලි ඒව රහ කර කර කියනව.හැබැයි ඒව ඇත්තම ඇත්ත තමයි.මුදලාලි ලඟ වැඩට ආපු නැති ගෑනු දෙතුන් දෙනෙකුත් මුදලාලි නඩත්තු කෙරුව.මේ වගෙ සල්ලාලයෙක් වුන මුදලාලි ලඟ වැඩට ආපු ගෑනු ගැන අහන්න දෙයක් තියනවයැ.

ලිලිනෝන හිටියෙ රුද්‍රිගු මුදලාලිගෙ වත්තක බව දන්නවනෙ.රුද්‍රිගු මුදලාලි ගෑනුන්ට කවදත් කරුණාවයි.ඉතින් කඩම්බාන්දුවෙලා ඉන්න හිටින්න තැනක් නැතිව හිටපු ලිලිනෝනට රුද්‍රිගු මුදලාලිගෙන් ඉදුම්හිටුම් හම්බවුනා.ලිලිනෝන වැඩි සද්දයක් බද්දයක් නෑ.කට ඇවිස්සුවොත් අවුරුද්දක් කල්පනා කරන්න මොනවහරි කියයි.වචන දහයකට වඩා කතා නොකළත් ඒ දහයෙන් නමයක්ම කුණුහරප. 


ප්‍රේමලතා මේ කතා මුලදි විශ්වාස කළේ නෑ.ඒත් මේ කතා සහතික ඇත්ත බව දැන ගත්තෙ ලිලිනෝන ඒ බව කීවම තමයි.ලිලිනෝනට බොරු කියන්න වුවමනාවක් නෑ.ලිලිනෝන කියන්නෙත් රුද්‍රිගු මුදලාලිගෙ අන්තහ්පුරේ හිටපු තවත් එක් බිසවුන්නාන්සෙ කෙනෙක් තමයි.

ප්‍රේමලතත් එක්ක හිතවත් වුනාට පස්සෙ ලිලිනෝන එයා රුද්‍රිගු මුදලාලි එක්ක නටපු නාඩගම් ගැන විස්තර ප්‍රේමලතා එක්ක කිව්ව.

ලිලිනෝන කියන්නෙ හීන්දෑරි ඔතෑනි ගෑනු කෙනෙක්.අගපසග නම් පිහිටල තිබුන.පිරිමියෙකුට ආස හිතෙන ගතියක්  නම් තිබුනෙ නෑ.බුලත්විට කාල බීඩි බීල ඔහෙ රෙද්දක් හැට්ටයක් පටලගෙන හිටපු ලිලිනෝන ලස්සනට පිරිසිදුවට ඉන්න ඕන කියල කවදාවත් හිතුවෙ නෑ.ඉතින් මේ ලිලිනෝන මුදලාලිගෙ අන්තහ්පුරේ හිටපු කාටවත් තරඟයක් දෙයි කියල කොහොමද හිතන්නෙ.

රුද්‍රිගු මුදලාලි තමන්ගෙ වත්තෙ වැඩ කරන දුප්පත් අයට හොඳට සැළකුව.ගෑනු කෙනෙකුට කුණුහරපයක් කියන කොට ඒ ගෑනිගෙ මිනිහ ලඟ ඉන්නවද කියලවත් මුදලාලි බැලුවෙ නෑ.හිටිය කියලත් මුදලාලිට අවුලකුත් නෑ.ඉස්සරෝම දවස්වල සමහර ගෙවල්වලට මුදලාලි ගිහාම මිනිහම තමයි මුදලාලිව බයිසිකලේ ගෙනත් අරලින්නෙ.ඒ ඉස්සර කොල්ල කාලෙ. පස්සෙ පස්සෙ ගෙවල් ගානෙ ගියෙ නෑ.ගෑනු තමන් ලඟට ගෙන්න ගත්ත මිස.


වත්තෙ වැඩ කරන ගෑනුන්ට ඉතින් මුදලාලි වත්තට එනව කියන්නෙ ප්‍රිය දසුනක්.මුදලාලි වත්තට ආව කියල අහලපහල අය දැනගන්නෙ ගෑනුන්ගෙ සිරික්කිය හින්ද.ගෑනුන්ට සතුට උතුරනව.මුදලාලි විහිලු කරන්න ගිහාම ගෑනුන්ට හිනාවෙලා පන යනව.සමහර වෙලාවට පොල්පිති වලින් ගෑනුන්ගෙ පස්ස පැත්තට ගහනව.ගෑනු අනේ මුදලාලි කියල සෝබනේ දානව.


මුදලාලි ගැන රස කතා තියෙනව.දවසක් කොල්ල කාලෙ ගෙදරකට රිංගල මොන මොනවහරි කරන කොට ඒ ගෑනිගෙ දුව ඇවිත්.මුදලාලි කොලුව ඇද යට හැංගුනා.ඒ කාලෙ මේව කරන්නෙ ගෙදරටත් හොරෙන්නෙ.මහ රුද්‍රිගු මුදලාලි මොනව කළත් කොළුවට ඒව තහංචියි.ඉතින් රුද්‍රිගු කොළුවට දුවගන්නත් නෑ.අර ගෑනිගෙ දුව මුසුනෙන් කාමරේ අතුගාන කොට මුසුන වැදිල රුද්‍රිගුගෙ ගෙ ඇගේ.මොකාද යකෝ අම්මට ...........ද  කියල අහල.ඒක තමා නගේ කර කර හිටියෙ කියල මුදලාලි හිමින් සීරුව එළියට ඇවිත්.මේක ඇත්තද බොරුද මන්ද කොල්ලො හූ කිය කිය හිනාවෙනව.


රුද්‍රිගු මුදලාලි කියන්නෙ කොහොම කෙනෙක්ද කියන්නයි ඔය ටික කිව්වෙ.ඉස්සරහට කතාව කියාගෙන යන කොට මුදලාලිත් ප්‍රධාන චරිතයක් නිසා දැන්ම ඒ ගැන කියන එක හොඳයි.ඉතින් ගමේ ගෑනුන්ට රසදුනක් වුන රුද්‍රිගු මුදලාලි රජෙක් වගේ වැජඹෙනව.


ඉතින් මේ කාල බීල විනෝදෙන් ඉන්න රුද්‍රිගු මුදලාලි ලඟ දුප්පත් ලිලිනෝනත් වැටුන.ලිලිනෝන කියන්නෙ එහෙමට කතාවක් බහකුත් නැති මහ ලස්සනකුත් නැති කෙනෙක්නෙ.ඒ වගෙ කෙනෙකුට කොහොමද මුදලාලි ලඟ තැනක් ලැබෙන්නෙ.කෙනෙකුට පුදුමයි.අනික ලිලිනෝනට කතාබහෙනුත් කෙනෙක් අල්ලගන්න දැනෙන්නෙ නෑ.ඒ මොනව වුනත් මුදලාලි ඔක්කොටම වඩා වහ වැටුන ලිලිනෝනට.

ඔහෙ යන එන ගමන් තට්ටමක් මිරිකුවට ලිලිනෝන එක්ක මුදලාලිගෙ එහෙමට කතාබහක් වත් සිද්ද වුනේ නැති තරම්.පස්ස පැත්තට තට්ටුවක් දාන එක ඉතින් මුදලාලි කොයි ගෑනිටත් කරන දෙයක්නෙ.

මුදලාලි බී ගත්තහම ගෑනු උඩ දානව වඩා ගෙන යනව.ගෑනුත් අනේ මුදලාලි බිමින් තියන්නකො කියනව. එක ජරමරයයි.

ඉතින් දවසක් මුදලාලි ලිලිනෝනගෙ ඉනෙන් අල්ලගෙන මුදලාලි ලගට කිට්ටුකරගෙන  හරිම හැඩයිනේ කියල ඉස්සරහ පස්ස හරෝල බැලුව.ඒක කලේ නිකමට.එතකොටම ලිලිනෝනට කියවුනා හැඩයි කීවත් මුදලාලි ඒව තව දැකලත් නෑනේ කියල.

ලිලිනෝන වගෙ ඔතෑනි ගෑනියෙක් එහෙම කියයි කියල මුදලාලි හිතන්නත් නැතිව ඇති.මුදලාලිට කට උත්තර නැතිව ගියා.මුදලාලි ලිලිනෝනගෙ රෙද්ද කැඩුවෙ ඊට පස්සෙ තමයි.පුස් කකා හිටපු ලිලිනෝනට ජීවිතේ කියන්නෙ මොකක්ද කියන එක තේරුනේ එදා තමයි.මුදලාලිගෙ කෝලම් ඉවසන්න බැරිව ලිලිනෝන කිව්ව මට එක එක දේවල් කලාට මුදලාලි තව ඇදුම් ගලවලත් නෑනේ කියල.මුදලාලි සරම ගලවනකල් ලිලිනෝනට ඉවසිල්ලක් නැතිවයි හිටියෙ.

එතනින් එහා වෙච්චි දේවල් කියන්න බෑ.එතකොට ඒක අසභ්‍ය වෙනවනෙ. මල්ලව පොරේ ඉවරවෙනකොට දෙන්නටම දාඩිය දාල හොදටම.ලිලිනෝන එක්ක පොර අල්ලන්න මුදලාලි හිතාගෙන ආව ගමනක් නෙමෙයි.එහෙම එකක් වුනා කියල කිව්වත් කෙනෙක් විස්වාස කරන්නෙත් නෑ.ලිලිනෝනගෙ බොරු කියලයි හිතන්නෙ.මුදලාලි කොටිය බව ඇත්ත.ඒත් ලිලිනෝන එක්ක හිටියනම හත්දවසක් නාන්න වෙයි කියල හිනා වෙනව මිස.

ඉතින් වැඩේ ඉවරවෙලා මුදලාලි නැගිට්ට.මුදලාලිගෙ පොර ඇල්ලිල්ල එකපාරකින් ඉවර වෙන්නෙ නැහැ.දෙවැනි වටේට ලෑස්ති වෙන කොට ලිලි නෝන කිව්ව මුදලාලිගෙ කැමැත්තක් කියල ඕනවට එපාවට.

ආ නෑ නෑ එහෙම මට ඕන නෑ.දෙන්නගෙම කැමැත්තෙන් මිසක.කියපු මුදලාලි නැගිටින්න හදනකොටම ලිලිනෝන මුදලාලිගෙ කම්මුල ඉඹල කෝල හිනාවක් දැම්ම.එහෙම කළේ එක අතකින් ..........................ගමන්මයි.ආ උඹටත් ඕනද කියල හිනාවක් දාපු මුදලාලි දෙවැනි වටේට පොර ඇල්ලුව.

එදා ඉදන් මුදලාලිට ලිලිනෝන නැතුවම බැරි වුනා.ඔක්කොටම වඩා මුදලාලි බොම්බිලි කරෝල වලට ආස වුනා.ඇත්තටම මුදලාලි කියන්නෙ සැන් සුවදට වඩා බොම්බිලි කරෝල ගඳට ඇදෙන නිළමැස්සෙක්.

මේ වැඩෙන් ලිලිනෝනගෙ ප්‍රශ්න ඔක්කොම විසදුනා.ආර්ථික ප්‍රශ්න විසදුනේ ලිලිනෝනට හිතාගන්න බැරි තරමේ සැමියෙකුත් ලැබිලයි.ඒ සැමිය රජෙක් වගෙ කෙනෙක්.ඒ රජ්ජුරුවන්ගෙ අන්තහ්පුරේ ඉහල තානාන්තරයක් හම්බ වුනේ ඔය විදියට.

ඊට පස්සෙත් ලිලිනෝන නාල කියල කුමාරියෙක් වගෙ ඉන්න හැදුවෙ නෑ.ඒකට මුදලාලිත් කැමති වුනේ නෑ.මුදලාලි කැමති කුමාරියන්ට නෙමෙයි.මේ වගෙ ජීවන සුවද හමන අයට.මං ආස උබ ඔහොම ඉන්නවට කියල මුදලාලි ලිලිනෝනව හිටියටත් වඩා ජරාවට පත් කෙරුව.


මුදලාලිගෙ වචන වලින් කීවොත් ලිලිනෝන හොඳ බොම්බිලි කරෝල කෑල්ල. කරෝල වලට සැන් ගහන්න ආවොත් කිසිම නිලමැස්සෙක් ඒකට කැමති වෙන එකක් නෑ.මුදලාලිත් එහෙම තමයි.ලිලිනෝනට බොම්බිලි කරෝල ගදත් එක්ක මොළෙත් තිබුනනම් මුදලාලිගෙ සේසතම අයිතිකරගන්න තිබුන.මුදලාලි ලිලිනෝනගෙ වහලෙක් වුනා.ලිලිනෝනත් තමන්ගෙ බලය අයුතු ලෙස යෙදුවෙ නෑ.ඕන පදම් සල්ලිය බාගෙ ඉල්ලගෙන අනෙක් ඕන එපාකනුත් පිරිමහගෙන සන්තෝසෙන් හිටිය.

මෙහෙම ඉන්නකොට තමා ලිලිනෝනට මායම හැදුනෙ.ඈත පළාතක තිබුන රුද්‍රිගු මුදලාලිට අයිති  වත්තක වැඩට ගිය දා ඉදන් ලිලිනෝන අමුතු වුනා.මුදලාලිට කියල දේවාලයක් අටවගත්ත ලිලිනෝන සාත්තාර් කියන්න පටන් ගත්තා. දවසක්  ලිලිනෝන පොඩි වැඩකට දේවාලෙට එන්න කියල පනිවිඩයක් ඇරියා.

 පහුවෙනිද උදේම ප්‍රේමලතා ගියා ලිලීනෝන  හමුවෙන්න.

ප්‍රේමලතා දැක්ක හැටියෙම ලිලීනෝන සතුටෙන් ඔළුව වැනුව.කපු වැඩේ පටන් ගත්තට පස්සෙ ලිලීනෝනත් අමුතු ගෑනියක්.හැටි යස්සනියක් වගෙමයි හිනාවෙන්නෙ උඩුබුරුලනව වගෙයි.

දෙන්නත් එක්කම ගියා රහස් කුටියක තිබුන අදුනක් ලඟට .එතන ආවතේව කර කර ඉදල මන්තර කියවන්න ගත්ත.

මන්තර කියව කියව ඉන්නකොට එකපාරටම ආවේස වුනා.ඊට පස්සෙ මොන මොනාව්ද කිව්ව.ඒව ප්‍රේමලතාට තේරුනේ නෑ.විඩෙන් විඩේ ප්‍රේමලතා දෙසත් බල බල තමයි කතා කළේ.මායම ඉවර වෙලා වතාවත් ඉවරකරල ලිලීනෝන එළියට ආව.බල.ප්‍රේමලතාට හිටගෙනම ඉදල කකුල් කෙඩෙත්තුව හැදිල තිබුනෙ.මේ ආවතේවත් එයාට නුහුරුයි.කොයි වෙලේ මේක ඉවර වෙයිද කියල බලන් උන්නෙ.

අපි යමු මාලනීලගෙ ගෙදර.එහෙම කියල ලිලීනෝන ඉස්සර වුනා. ප්‍රේමලතාත් පස්සෙන් ආවා

ආ දෙන්නට මහන්සි පාටයි. මං බැලුව මොකද පරක්කුව කියල.මාලනී එහෙම කියල පුටු දෙකක් ඉස්තෝප්පුවට ගෙනාවා.

මට මහන්සි යාතිකාව බලාගෙන හිටගෙන ඉදල පැය දෙකකටත් වැඩි ප්‍රේමලතා හිනාවෙවී කිවා


"ලිලීනෝ කිව්ව ඕන වැඩෙන් බාගයක් හරි .නියම කෙනා හම්බවෙලා කියල" මාලනී කිව්වෙ ප්‍රේමලතා දිහා බල 

එදා එලිවෙනකම්ම කතාවුනේ ගමන ගැනයි.මාලනී නිතරම කිව්වෙ ප්‍රේමලතා මේ ගමනට තෝරගත්තෙ එයා ඕන දේකට ඔරොත්තු දෙන ගෑනියෙක් නිසා කියලයි.


"ඒ වුනාට මේක ලේසි නෑ බන් නර බිල්ලක් දෙන්නත් ඕන" ලිලීනෝනා කී විට ලීලාවතී සුසුමක් පිට කළාය.

"ඕකද ප්‍රශ්නෙ යකෝ වැඩේ කෙරුනයි කියල හිතේ තියා ගනින්" මාලනී  සිනාසෙමින්  කීවාය.

"කොහෙන්ද නර බිල්ලක් හොයන්නෙ  ඒව කරන්න පුලුවන් වැඩද?" ලිලීනෝනා  ඇසුවාය


"උබ කොයිවැඩෙත් පටන් ගන්නෙ බෑ බෑ කියලනෙ.යකෝ ගෙදරම බඩු තියෙද්දි තව මොනවද ?"මාලනී කීවාය.

කොහොමහරි ලමයෙක් හොයාගනිමු ප්‍රේමලතා කිව්වා.

"ඇයි බන් මගෙ කොල්ල. ඌව බිලිදෙන්න බැරියැ.මට ඒකව නැති උනාට කමක් නෑ.මම මේක ගෙදර කිව්වෙත් නැත්තෙ ඌව බිලිදෙන්න වුනොත් කියල."

ඒ කිව්වේ මාලනීය.

"එහෙනම් ඉතින් වැඩේ ඉවරෙට ඉවරනෙ.එන සෙනසුරාදා ට යමු."ලිලීනෝනා කිව්වෙ සතුටින් ඉපිලෙමින්.

"ගයාන්ට මොකක් කියලද කියන්නෙ" ප්‍රේමලතා ඇහුව

"අපලෙකට යන්තරයක් දාන්න තියනව කියල එක්කගෙන යමු." ලිලීනෝනා යෝජනාවක් කළා.

"ඒකනම් හොඳ අදහස "මාලනීත් කැමතිවුනා.

"උඹවම මම මේ වැඩේට තෝරගත්තෙ උඹ හොදට දස්ටි දිස්ටිය තියෙන ගෑනි හින්ද.අනික උබ සත්තු මරන හින්ද" මාලනී  කීවාය.

ප්‍රේමලතා  කිසිවක් කීවේ නැත.

"ඇයි උබට බැරිද? මම උඹේ කොල්ලෙක් කපන්න කිව්වයැ.මම මගෙ කොල්ලව කපනව එච්චරයි.ඇයි උබ නාහෙන් අඩන්නෙ "මාලනී සැරෙන් ඇසුවාය.

බෑ කිව්වෙ නෑනෙ ප්‍රේමලතා ඉවත බලාගෙන සෙමින් මිමිනුවා.

මද නිහැඩියාවකි යළිත් මාලනී කටහඩ අවදි කළාය."යකෝ සතෙකුගෙ බෙල්ලක් කපනවා වාගෙ තමයි."

"හරි මට පුලුවන්" ප්‍රේමලතා ස්ථිර හඩින් කීවාය.

"අන්න එහෙම වරෙන් "මාලනී ප්‍රේමලතා බදා ගත්තාය.

"දැන් එක වැඩක් ඉවරයි.කපුමෑනියොයි මායි උඹයි ගයානුයි මේ සෙනසුරාදා දා යමු වැඩේට."මාලනී කීවාය.

මාලනීගෙ කොලුවා ගයාන් ඉස්කෝලෙ ඇරිලා ආවෙ ත් දෙන්නා කතා කරකර ඉන්න කොට.මොනවද අම්මෙ බර කතාවක් වගේ කියාගන ගයාන් ආව

"කතාව උබේ බෙල්ල කපන්න තමයි කියල මාලනී කිව්ව විහිලුවට වගේ . කතාවත් ඇත්ත

ඒක අහල ගයාට බකස් ගාල හිනාගියා.

 "ගයාන් මේක ගැන මොනවා හිතයිද දන්නෙ නැති නිසා ජෝක් එකටම ගන්න කියලා ප්‍රේමලතා  කිව්වා අපි දැන් පැය ගනනක් කල්පනා කලේ උබේ බෙල්ල කපන විදියක් ගැන තමයි."කියලා

"අනේ ඕකගෙ බෙල්ල කපන්න පිහියක් ඕනැයැ ගිරේකිනුත් බැරියැ "කියලා මාලනී කිව්වා

ලිලීනෝන මොනවත්ම කිව්වෙ නෑ.

ගයාන් ගෙදර ඇවිත් ටික වේඅවකින් ගයාන්ගෙ නංගි අමාලිත් ආව. මලනී උයන ගමන් කතාවට සම්බන්ද වුනා.මාලනීගෙ මහත්තය වැඩ ඇරිල ආවෙ රෑ වෙලා.

අද මාලනීගෙ යාලුවො දෙන්නෙකුත් ඇවිල්ල වගෙ. මාලනීගෙ මහත්ටය එහෙම කියාගෙන හිනවෙවී ගෙට ආව.

ඔවු අනේ මේ දෙන්න එන සෙනසුරාද වන්දනාවක යන්න කියල. ඔයාටත් නිමඩුනෙ.මාත් යන්නද අනේ මාලනී ඇහුවා.

ටික වෙලාවක් කල්පනා කරපු මාලනීගෙ මහත්තය මෙහෙම කිව්වා.

හ්ම්ම්ම් ඔයාගෙත් ආසාවනෙ. අපිත් කාලෙකින් කොහෙවත් ගියෙ නෑනෙ. අපි ඔක්කොටම එන්න බැරිද?

ඒක අහපු ලිලීනෝනගෙයි ප්‍රේමලතාගෙයි මූනු හපුටු වුනා.

අනේ එක සීට් එකයිලු තියෙන්නෙ. මාලනී කිව්වා.

ආඅ හා හා මහත්තය එහෙම කියාගෙන ගෙට ගියා.

ආ ඒක නෙමෙයි අනේ .මම පුතාවත් එක්ක යන්නම්. උගෙ අපලෙට යන්තරයක් දාන්නත් පුලුවන්  මාලනී කිවා.

කොල්ලට ඔය කොහෙ හරි ඉදගන්න බැරියෑ.ලිලිනෝනත් හිනාවෙවී කීවා

මගෙ මොකෝ කොල්ලත් එක පයින් ආස වෙයි.ඌත් ඇවිදින්න වෙලාවක් හොය හොය ඉන්නෙ. හෙහ් හෙහ් මහත්තය හිනාවෙවී ගේ ඇතුලට ගියා.

මහත්තය ආවට පස්සෙ තුන් දෙනාම කතාව නතර කරල නිදාගත්තා.

ලිලිනෝනයි ප්‍රේමලතයි ගෙදර ගියෙ සෙනසුරාද වැඩේ කතාකරගෙන.

 


මාලනී ගමනට ගයාන්ව කොහොමහරි කැමතිකරවගෙන තිබුනා.සෙනසුරාද උදේම හතරදෙනා පිටත් වුනා.වින්සන් බලා සිටියෙ ඇඩූ කදුලෙන්.ඒත් දුවපිය පරය ගෙට කියල ප්‍රේමලතා  මිනිහව එලෝගත්ත.  

ඕන කරන අඩුම කුඩුමත් අරන් සෑහෙන දුරක් යනකොට ලිලීනෝනා කියපු කැලෑව හම්බවුනා.කැලෑවෙ දිගටම යනකොට කාටත් තේරුනා මහ භයානක අහීමාන අමුතු තැනකට තමන් ඇතුළුවන බව.කවුරුත් කතා කළේ නෑ.

මුලින්ම කටහඩ අවදිකළේ ලිලීනෝනා අන්න අන්න ගල්ගුහාව කියල කෑගැහුවා.කට්ටියම ගල්ගුහාවට 

ඇතුලු වුනා.

වෙහෙස හැමෝටම දැනේ.ටිකක් විඩා නිවාගන්න අවශ්‍යමය.ගල් ගුහාගමනේව දුටු විට හැමෝම සතුටින් ඉපිළුනේ එබැවිනි.

"බලාගෙන සත්තු සරපයො ඇති "මාලනී අනතුරු ඇඟවූවාය.

ලිලීනෝනා ඉන්නේ හුඟක් ඉස්සරහිනි.

"අක්කෙ හිටපන් අපිත් එනව "ප්‍රේමලතා කීවාය.

"ඇතුලෙ නම් කළුවරයි.කවුද ඉන්නවත් වාගෙ" කී කපුගෑනි පස්සට පැන්නාය.

"හිටපල්ලකො මං බලන්න "යි කී ප්‍රේමලතා ඇතුලට හිස දමා බැලුවාය.

"මොනවද බන් පේන්නෙ උඹ බයිස්කෝප් එකක්වත් බලනවද කියපන්කො අපටත් එන්න" ලලිතා කීවේ ඉවසන්නට බැරිම තැනය.

ලීලා සෙමෙන් ඔවුන් වෙතට ආවාය."පොඩ්ඩක් වරෙල්ලකො "කියා පැත්තකට වුනේ සය කන් මන්ත්‍රනයකටය.

"කොලුවො යමන් අර ගහ ලඟට අපි කියන කන් උඹ එන්න එපා" ලීලා කීවාය.

ගයාන් හිස වනා ගහ ලඟට ගියේය.

ඔවුන් අතර කසුකුසුව මිනිත්තු කිහිපයක් තිබුනි.කපුගෑනි මුලින්ම එයින් ඉවතට ආවාය.

"මොනව වුනත් කමක් නෑ කොල්ලව බේරගෙන.මටනම් ඕන ඌව කපල පූජාව කරල වැඩේ ඉවරයක් කරන්න.මට නින්දක් නෑ.පූජාව කරපිය කියල කරදරේ."ලිලීනෝනා කීවාය.

"මොකද දැන් අපි කරන්නෙ" මාලනී ඇසුවාය.

"අපි යමු ඇතුලට."ප්‍රේමලතා කීවේ තිර හඩිනි.

"මොකාද දන්නෙ නෑ ඉන්නෙ "මලනී කීවාය.

"මොකා හිටියත් කමක් නෑ.තැනේ හැටියට ඇණේ ගහමු.බැරි වුනොත් තව බිලිපූජාවක් කරමු.කොල්ල කපන්ඩ ගෙනාපු කඩුව තියනවනෙ" මාලනී කීවාය.

ප්‍රේමලතාගේ කතාවෙන් හැමෝටම ලේ ඉනුවෙය.ඈ පිටුපසින් මාලනීත් ලිලීනෝනා එයි.ගයාන් තවම සිටින්නේ ඔහුට ඉන්නට කියූ තැනය.

ගැහැණුන් තිදෙන ගුහාව දෙසට එන විට ඇතුලේ සිට උඩුකය නිරුවත් පිරිමියෙක් ඇතුලේ සිට එළියට ආවේය.

සිනහවකින් ඔවුන් පිළිගත් හෙතෙම

"මේ නෝන මහත්තුරු ගමනක් යනව වගෙ" යි කියා සිනාසුනි.

ගැහැණු කිසිවෙක් සිනාසුනේ නැත."ඔබතුමා කවුද ?"කියා ඇසුවේ ප්‍රේමලතාය.

මද සිනහවක් පෑ මිනිසා "එන්න ඇතුලට.ඉන්න මං එළියක් දල්වනකම් කියා "ඇතුලට ගියේය.

දැන් හැමෝටම මහා සැක සංකා දැල්වී ඇත.මේකා මොකාද?

මූ පිරිමියෙකු වුනත් කටහඩ මෙන්ම හැඩරුවද ගමන බිමනද ගැහැණියක මෙනි.මූ මේ ගල්ගුහාවේ තනිවම කුමක් කරන්නේද?

ටික වේලාවකින් එළියක් දල්වාගෙන ආ මිනිසා සියල්ලන්ටම ඇතුලට ආරාධනා කළේය.

ගැහැණු තිදෙනා ඇතුලට එන්නට සදන විටම

"නෝනල තුන්දෙනා ආවට කමක් නෑ.කොල්ලට දැන්ම එන්න දෙන්න එපා.අපිට පොඩි කතාබහක් තියනව.ඊට පස්සෙ ඌට එන්න දෙමු "මිනිසා එසේ කියමින් පෙරමුණ ගත්තේය.

මේ කතාවෙන් ගැහැණු තිදෙනාම ඔවුනොවුන්ගෙ මුහුණෙන් මුහුණ බලා ගත්හ.

"මූ දන්නෙ කොහොමද අපි හතර දෙනෙක් ආව කියල "මාලනී සෙමෙන් කෙදිරුවාය.

"දකින්න ඇති .කමක් නෑ කල්පනාවෙන් කරන දෙයක් කරමු.හැබැයි බය වෙන්න නරකයි.මේක මොකාට එනවද බලමුකො "ප්‍රේමලතා කීවාය.

ගැහැණු තිදෙනාට හිද ගන්නට සන් කළ මිනිසා ගුහාවේ ඇතුලට ගොස් ගෙන ආවේ පළතුරු රාශියකි.එහි හැම වර්ගයකම පළ තුරු තිබිණි.

මහ හඩ නගමින් සිනාසුන මිනිසා

"කන්න කන්න ඇති තරම් කන්න කියා "ඔවුන් අසලින් පළතුරු තැබීය.

"අපි මේ අපේ ඥාති කෙනෙකුගෙ ගෙදර යන ගමන්" මාලනී කතාවට මුල පිරුවාය.

"මගෙ කොලූට අපලයක්.ගෙදරින් පිට කරන්න කියල තියනව ටික කාලෙකට.ඉතින් ඥාති කෙනෙකුගෙ ගෙදර නවත්තන්න කියල යන්නෙ.තව මේ යන්තරේකුත් දාන්න තියනව.ඒකට ඕන කරන අඩුම කුඩුමත් අරන් එහෙ යන ගමන් තමයි ටිකක් කැළෑව අතුලට ආවෙ.හවස් වෙන්න කලින් යන්නත් ඕන" කියූ මාලනී පළතුරක් අතට ගත්තාය.

මෙතෙක් නිහඩව අසා සිටි මිනිසා මහ හඩින් සිනාසෙන්නට විය.

"මොකද හදිස්සිය නෝනෙ නෝනලට මෙහෙ ටික දොහක් නවතින්න පුලුවන්.ඉදුම් හිටුම් එහෙම දෙන්න බැරිකමක් නෑ.හැබැයි උයන්න වෙන්නෙ අපය දෙවිදියකට.මොකද ඔය යන්තරේ දාන කන් කොලූට ලුණු නැති කිරිබත් විතරයි කන්න වෙන්නෙ.ඕක ඔය ඔන්නොහෙ පළතුරක් කාලෙ දුවල පැනල ඉන්නෙ නැතෑ" යි කී මිනිසා යළි සිනාසෙන්නට විය.

කුමක් කියන්නේද කියා කාටවත්ම සිතාගන්නට බැරිය.යළිත් මිනිසා තම හඩ අවදි කලේය.

"අනික කොලූට දාන ඔය යන්තරේ හදිස්සියට දන්න බෑ.ඕක අමාවක දාක දාන්න ඕන.මාස තුනක් ඌ පේ වෙන්න ඕන.කහ දියරෙන් නාවන්න ඕන.සෙල්ලම් නෑ ඕක.මිනිසා එසේ කියා "නැමී පලතුරක් ගෙන අනුභව කරන්නට විය.

ගැහැණු තිදෙනාම යළිත් මිහුනෙන් මුහුණ බලයි.කියන්න ඕන එක හිතට නො එන්නා සේය.අන්තිමේදි කපු ගෑනි කතා කළාය.

"උන්නැහැ මන්තර ගුරුකම් ගැන දන්නව වගෙ"

"මං ඉතින් ඕව එක්කමනෙ ඉන්නෙ" යි කීවේය

"ඒ කිව්වෙ "මාලනී ඇසීය.

ලෝක පාලක විශ්වමාතාවට කැපවෙලයි මං ඉන්නෙ මිනිසා කීවේ භක්තියෙනි.

"කොලූට දාන යන්තරේ ගැන ඔබතුමා දන්නෙ කොහොමද?"මාලනී ඇසුවාය.

"ආරළු බූරළු ඕන නෑ ළමයො.උඹල කොරන්ඩ යන කාරිය මහ බරපතල එකක්.උඹලට වරදින්නෙ නෑ."මිනිසා කීවේ සෙමිනි.

"ඔබතුමා මොනවහරි දැනගෙනද කතා කරන්නෙ "ලිලීනෝනා ඇසීය.ඇයගේ දෑස් කුහුලින් බරවී ඇත.

"මේවට වත් පිළිවෙත් කෝටිගනන් කරන්ඩ ඕන .ඒ වුනාට දැන් එළබෙන කාලවකවානුව නම් මහ අමුතු එකක්."

"මොනවත්ම නොකර නිකම්ම කොල්ලගෙ බෙල්ල කැපුවත් වැඩේ හරියටම හරියන තරමෙ මහා අමුතු යෝගයක් ලබන්නෙ ."මිනිසා එසේ කීවේ සාවධානවය.

මේ වචන ඇසුන විට මාලනීගේ අතේ තිබුන පළතුර බිම වැටුනි.ලිලීනෝනා හා ප්‍රේමලතාද බිරාන්තවී මිනිසාගේ මුහුණදෙස බලාගත්වනමය.

"ඔළුව වටේ ගිහින් නාහෙ අල්ලන්න ඕන නෑ.උඹලගෙ ගමන මම දන්නව.අඩගහපන් කොල්ලට.දැන් මෙතන පූජාව කරනකන් උගෙත් නවාතැනනෙ."

මාලනී ගයාන්ට අඩගැසුවාය.

ගයාන් ආ විට මිනිසා ඔහුගේ අතකින් අල්ලාගෙන ආපූරු කොල්ල කියා බිම හිදුවා පළතුරු වට්ටිය පෙන්වූවේය.මාලනීද කන ලෙස සන් කළාය.ගයාන් පළතුරු කන්නට විය.

"මේ සක්වලේ මුලක් මැදක් නෑ බන් .මං කියන ඒව උඹලට තේරෙයිද මන්ද.මේක නූල් බෝලයක් වගෙ.එකම නූලක් තියෙන්නෙ ඒකෙ මුලයි අගයි එකට සම්බන්ධයි.ඒ තමයි විශ්වමාතාව ."එසේ කියූ මිනිසා හැඟීම් බරවිය.

"මං ඒ උත්තමාවට ජීවිතේම කැප කරපු කෙනෙක්.ලිංගික ආසාවල් නැති කෙනෙක්.කිසිම ආසාවක් නැති කෙනෙක්.හැම ආසාවක්ම විශ්වමාතාවට පූජාවක් හැටියට ඔප්පු කළ කෙනෙක්."

"අපටත් ඒ විස්තර කියන්නකො" කපුගෑනි ඇවිටිලි කළා.

"හරි හරි කියන්නම් ඔන්න අහගනිල්ල "කියල මිනිසා හරි බරි ගැහිල කතාව පටන් ගත්තා.

"මං උපන්නෙ යමක් කමක් තිබුන පවුලක.තාත්ත වෙළදාම් කළේ.ඒ ඉංග්‍රීසි ආණ්ඩුවෙ අන්තිම  කාලෙ.තාත්ත වෙළදාමට ඈත පලාත්වලට යනව.අපි ඒ කාලෙ සෙල්ලමෙන්ම තමයි කාලෙ ගත කළේ.හිඟ පාඩුවක් තිබුනෙත් නෑ .කොල්ලො කට්ටිය එක්ක සෙල්ලමින් තමයි කාලෙ ගත කළේ.

මාව වාඩියකට අල්ලගන ආවෙ ඔය විදියට පොඩි කාලෙදිමයි.ඒ කාලෙ කටකතා තිබුනා කරෝල වාඩිවලට කොල්ලො අල්ලගන යනවා කියලා."

"දවසක් රෑ බෝ වෙනකම් සෙල්ලම් කරල ගෙදර එනකොට වැස්සි කඩාගෙන ගිහින්.ඒකි හොයන්න ලොකු අය යනකොට මාත් පිටිපස්සෙන් ගියා.මට කොහොමහරි පාර වැරදුනා.පාර හොයාගන යනකොට දැක්ක මිනිස්සු දෙතුන් දෙනෙක් ගහක් ලඟ ඉන්නව.මං ලඟට උන් ආවෙ ඊ ගස් වගෙ.මං බයත් වුනා."

"උන් මගෙන් මොනවද අහන්න වගෙ ආවෙ;එක පාරටම එකෙක් පිටිපස්සෙන් ඇවිත් මගෙ මූණට මොනවද ඇල්ලුව.එච්චරයි මට මතක."

"සිහි එනකොට මම හිටියෙ අදුරු මඩුවක් වගෙ තැනක.මට බය හිතුනා මාව බිල්ලකට වත් අරන ආවද කියලා.සිහිය ආවත් මට තෙහෙට්ටුවට නැගිටගන්න බැරුව හිටියෙ.ටික වෙලාවකින් මම දැක්ක උස මහත තරබාරු ගෑනු කෙනෙක් අල්ලපු කුස්සි කාමරේ ඉන්නවා.

ආ කොල්ල නැගිටලා වගේ කියලා හිනාවුනා එයාගෙ විලාසය දැක්කම මගෙ හිතේ තීබුන බය නැතිවෙලා ගියා."

"මාව මේ කොහෙද ඉන්නෙ මට ගෙදර යන්න ඕනැ කියල මම ඇඩුවා.ගෑනු කෙනා ට හිනා ගියා. ආයෙ කවදාවත් උබට ගෙදර යන්න වෙන්නෙ නෑ කියලා මට තේ එකක් වත් කරලා දුන්නා.උබ මෙහෙ වැඩ ඉගෙන ගනින් හොදට හිටියොත් උබට හොදයි.දග වැඩ කළොත් හොදටම වදදෙන තැනක් මේක."ගෑනි කිව්වා

එලියෙ මිනිස්සු දෙන්නෙක් හිටියා එක්කෙනෙකුට ගෑනි කිව්වෙ මුදලාලි කියලා.මුදලාලි කිව්වා" ඔන්න දුංකුඩු අම්මාට රාජකාරියක් තියනවා" කියලා

"මම දන්නවා මම දැක්කා කියලා දුංකුඩු අම්මා කිව්වෙ රටක් රාජ්ජයක් ලැබිලා වාගෙ.මොනවද දන්නෙ මොනවද දැක්කෙ?" කියලා මුදලාලි ඇහුවා

"කොල්ලෙක් බෑව නේද අනේ හොදයි.මම බයේ හිටියෙ මේ අවුරුද්දෙත් එකෙක්වත් කප්පදු කරන්න බැරිවෙයි කියලා”  දුංකුඩු අම්මා කිව්වා

"තවත් කොල්ලො කීප දෙනෙක්ම ඉන්නබව මම දැක්කා.උන්ට මට මොනවා හරි කියන්න ඕනබව මට තේරුනා.හැන්දෑවෙ මම හිටපු තැනට හොරෙන්ම ආව කොල්ලෙක්.ඌ කිව්වා මට ලගදිම උබව කප්පදු කරනවා කියලා මට ඒක තේරුනේ නෑ.ඌ උගෙ කලිසම පාත් කරල පෙන්නුව උගේ ඇට දෙක නෑ මට පුදුම හිතුනා.ගෑනු කෙනාට උන් කිව්වෙ දුන්කුඩු අම්මා කියලා."

මම හිතුවෙ දුම්කොළ පාවිච්චිය නිසා එහෙම කියනවා කියලා.එදා රෑ දුංකුඩු අම්මා මගෙ කලිසම එහෙම ගලවලා මගෙ දුංකුඩුවාව බැලුවා.

මාව පහුවෙනිදත් වැඩට දැම්මෙ නෑ මටත් කම්මැලි නිසා මාව වැඩට දාන්නෙ නැද්ද කියලා ගෑනිගෙන් ඇහුවා

"බැරියැ ජුන්ඩ එහෙම කැපුවට පස්සෙ" දුංකුඩු අම්මා කිව්වා

ඊට පස්සෙ දවස් දෙක තුනක් යනකම් කොල්ලො කට්ටිය දැක්කෙ නෑ.මිනිස්සු කට්ටියක් වැඩට ඇවිත් හිටියා.උන් පඩියට එන අය.මම උන් ලගට ගියා.උන් එක්ක කතා කළා.මට තේරුන විදියට කොල්ලො අල්ලන් එන්න ඔත්තු බලන එක කරන්නෙත් මුන් තමයි.

දුංකුඩු අම්මා ඒ මිනිස්සු එක්ක බොහොම සුහදව කතා කරනවා.

පහුවෙනිදා පාන්දරම ඇහැරුනා.වෙනදට වඩා කාර්ය බහුලයි වගේ.අවට පරිසරයෙ තිබුනෙ මහ අමුතු දෙයක් සිද්ධවෙන්න යනවා වගේ.මම වැඩට ආපු මිනිස්සු ඉන්න තැනට ගියේ කම්මැලි නිසා.උන් මාව දැක්කාම ටිකක් බිරාන්ත වෙලා වගෙ හිටිය .වෙනද එහෙම නෑ

"අද නම් කොලුවො උබට ජීවිතේට අමතක වෙන්නෙ නැති දෙයක් වෙනවා ."කියලා කිව්වා

මම දැක්කා අපි හිටපු තැනට දුංකුඩු අම්මා එනවා

"අන්න  එනවා කොල්ලො හැංගියන් "කියලා එක මිනිහෙක් කිව්වා.

"හැන්ගෙන්නෙ මොකද ඒ දුංකුඩු අම්මානෙ" කියලා මම කිව්වා

දුංකුඩු අම්මා ආවා.ඇවිත් මගෙ අතින් අල්ලගත්තා ඉතාම තදින්.

අර මිනිස්සු දිහා බලලා කිව්වා "උබලත් වරෙල්ලා දැකලා නෑනෙ කොල්ලෙක් කප්පදු කරනවා "කියලා

කිව්වා."මාව මේ කොහෙද ගෙනියන්නෙ "කියලා මම ඇහුවා

"තොගෙ වල්ල කපන්න "දුංකුඩු අම්මා කිව්වා

මාව ඇදගන ගිහින් ගහක් ලග නැවැත්තුවා හුග දෙනෙක් වට වෙලා ඉන්නවා සමහරු පොරකනවා ම්ජ්ගික් පෙන්වනවා වගේමාව ගහට තියා තදින් බෑන්දා කලිසම ගැලෙව්ව.අත් දෙක පස්සට කරලා බැදලාකකුල් දෙකත් දෙපැත්තට කරල තදින් ඇදලා පස්සට කරලා බැන්දා.මට පුදුම වේදනාවක් දැනුනේ.පුංච් පිහියක් අරන් දුංකුඩු අම්මා එනකොට මම බයේ ගල් ගැහුනා.දුංකුඩු අම්මා මගෙ දුංකුඩුව ඇල්ලුව .අල්ලල ටිකක් හුරතල් කරලා ඇට දෙක අල්ල අල්ල ඉදලා එක අතකින් පිහිය අරන් වැඩේට ලෑස්ති වුනා.දුංකුඩු අම්මා මගෙ ඇට දෙක පලන කොට තරු විසි වුනා.කප්පදු කරන අතරෙ මගෙ ජුන්ඩා වර්නනා කරනවා "මූ හොදට හැදෙන එකෙක් කොල්ලන්ගෙ ඇටදෙකෙන් පොඩිකාලෙදි කියන්න පුලුවන් "කියලා කිව්ව.දුංකුඩු අම්මා හිටියෙ පුදුම සතුටකින්.එයා කියනවා මෙහෙම “මම හිතුවෙ මේ අවුරුද්දෙත් එකෙක්වත් කප්පදු කරන්න බැරිවෙයි කියලා ගිය අවුරුද්දෙ එක කප්පදු කිරිල්ලක් නෑ ” කියලා.

."මට ගෙවුන කාලය ගැන තෘප්තියක් තියෙන්නෙ.මට හිතෙනවා මට අම්මලා දෙන්නෙක් ඉන්නවා කියලා.එක්කෙනෙක් තමයි වදපු කිරිදීපු අම්මා .අනික් අම්මා තමයි මාව කප්පදු කරපු දුංකුඩු අම්මා.දුංකුඩු අම්මා මේ වාඩියෙ ඉන්න හැම කොල්ලෙකුටම අම්මා කෙනෙක් තමයි."

"ඕක වැඩිකාලයක් කරන්න ළැබුනෙ නෑ.ඊට පස්සෙ වාඩිය ආන්ඩුවෙන් වැටලුව. මට මතකයි ඒ කාලකන්නි දවස. සද්ද ඇහෙනකොටම මම දර මැස්සෙ හැංගුනා. දුංකුඩු අම්මත් එතනට ආව. අපට වටේ පිටේ සද්ද ඇහුන. රෑ වෙනකම් ඉදල අපි එලියට ආව.අපට යන්න තැනක් තිබුනෙත් නෑ. අපි කැලේට ගියා.

අරමුනක් නැතිව ඔහෙ යනකොට මං දැක්ක ඈත එළියක් තියනව.ලඟට යනකොට ඒක එන්නෙ ගල් ගුහාවකින්  බව පෙනුන.අපි  ගල්ගුහාවට ඇතුලුවෙලා බලනකොට එක එක පැත්තට දෝනා වල් උමන් තියෙන මහ අපූරු තැනක්. මම එක දෝනාවක් දිගේ ගියා .එහෙම යනකොට දැක්ක ඒකෙ පුංචි සිදුරක් තියනව. මං කොහොමත් ඇට්ටරයනෙ.මං ඒකෙන් රිංගුව .ඒකෙ බෝතලයකුයි පුංචි පොතකුයි තියනව දැක්ක.

එතකොටම ශබ්දයක් ඇහුන

 තෝ ඔය බෝතලෙන් බින්දු තුනක් ඔළුවට දාගෙන පොතෙන් පිටු තුනක් ඉරාගෙන පොතයි බෝතලෙයි තුබුන තැනම තියල වර කියල.තොට කවදාවත් මේ ගුහාවෙන් එලියට යන්න බෑ කියල. එදා ඉදන් අද වෙනකම් මම මේ ගුහාවෙ."

මිනිසා තම කතාව අවසන් කර නිහඩ විය. 

මිනිසා කියන දේ මාලනීත් ගයානුත්  අසා සිටින්නේ දැහැනකට සමවැදුන පරිදිය.එහෙත් ප්‍රේමලතාට සැකයක් ඇතිවිය. 

කෝ දුංකුඩු අම්මා ප්‍රේමලතා ඇසුවා.

එවිට ගුහාවාසියා ගොතගහන්නට විය.


ගල්ගුහාවාසියා සහ ලිලිනෝනා රහසින් කතා කරති. ප්‍රේමලතා මේ ගැන මාලිනීටද කිහිපවරක්ම පැවසුවාය. මාලනී මෙය එතරම් ගනනට ගත්තේ නැතත් ප්‍රේමලතා සිටියේ හොද සෝදිසියෙනි. ඇය බොහෝ දිනවල ලිලිනෝනාගේත් ගුහාවාසියාගෙත් කතාබහට රහසින් සවන් දුන්නාය.ගුහාවාසියා පලිහු බෝලයකින් කුමක් හෝ කතා කරයි.එය එහෙට මෙහෙට හරවා බලයි. පුදුමයනම් ලිලීනෝනාද මේ පලිගු බෝලයත් සමග ගනුදෙනු කිරීමය.

අමාවක දින උදාවිය.

පූජාව ආරම්භ විය. ප්‍රේමලතාට පැවරුනේ කඩුවේ කාරියයි.එහෙත් ඇගේ සිතේ වෙන යම් අදහසක් ඇත.

ගුහාවාසියා පලිගු බෝලය ගෙන එය දෙස බලා  මන්තර ජපකරන විටම  ද්වාරයක් විවර විය.

ප්‍රේමලතා ට පැවරුනේ ගයාන්ගේ ගෙල සිද දැමීමයි .එහෙත් ඇය එකවරම පලිගු බෝලය අතට ගෙන  ගුහවාසියාවත් මාලනීවත් ,ගයාන්වත් ලිලීනෝනාවත් ද්වාරය තුලට තල්ලු කළාය.

සිදුවූ අනපේක්ෂිත සිදුවීමෙන් සියල්ලෝම පුදුමයට පත්වී සිටිති.

 එක්වරම කඩුව අතට ගත් ප්‍රේමලතා ගුහාවාසියාගේ කොන්ඩෙන් අල්ලාගෙන තර්ජනය කරන්නට වූවාය.

ඇත්ත කියපියවු තොපි කවුද?